Dank je wel, handige lieve oma!

1 jaar

Het is een jaar geleden. Een jaar geleden dat Mijn Liefde en ik samen eigenhandig onze Kleine Bloem op de wereld hebben geholpen. Het voelt nog steeds even onwerkelijk aan als toen. Mijn levendige herinneringen zijn intussen levendige flitsen geworden. Een flits van mezelf al kreunend van de pijn op een zitbal terwijl ik naar Martha Steward kijk en tegen mezelf zeg dat het nog niet begonnen is. Een flits van mezelf kreunend van de pijn in bad met mijn Liefde naast mij terwijl hij ook zegt dat het nog niet begonnen is. Een flits van mezelf op handen en knieën op bed terwijl ik bijna in paniek tegen mijn Liefde roep dat hij nu echt naar de vroedvrouw moet bellen want dat ik denk dat het nu toch wel begonnen is. Een flits van mezelf, amper een kwartiertje later, terwijl ik voorzichtig een warm vochtig wriemelend blauwig smurfje op mijn buik leg. Ze weent zachtjes, de vroedvrouw komt binnen en de orkaan gaat terug liggen

En vanmorgen zat er een mooi, net zo eigengemaakt pakje in de bus. Merci Jipie

Huwelijksgeneugten

Marriage (Part I )

Typical macho man married typical good-looking lady, and
after the wedding, he laid down the following rules:"I'll be home when I want, if I want and at what time
I want -- and I don't expect any hassle from you.
I expect a great dinner to be on the table unless
I tell you that I won't be home for dinner.
I'll go hunting, fishing, boozing, and card-playing
when I want with my old buddies, and don't you
give me a hard time about it.
Those are my rules. Any comments?"
His new bride said:
"No, that's fine with me. Just understand that there will be sex
here at seven o'clock every night...whether you're here or not."



Marriage (Part II)

Husband and wife had a bitter quarrel on the day of their 40th wedding anniversary!
The husband yells, "When you die, I'm getting you a headstone
that reads, 'Here Lies My Wife -- Cold As Ever'!"
"Yeah?" she replies. "When you die, I'm getting you a headstone
that reads, 'Here Lies My Husband -- Stiff At Last'!"



Marriage (Part III)

Husband (a doctor) and his wife are having a fight at the breakfast table.
Husband gets up in a rage and says, "And you are no
good in bed either," and storms out of the house.
After some time he realizes he was nasty and
decides to make amends and rings her up.
She comes to the phone after many rings, and the irritated husband
says, "What took you so long to answer to the phone?" She says, "I was in bed."
"In bed this early, doing what?"
"Getting a second opinion!"

Kruipkampioen

Vanmiddag stond er een babyborrel op 't program. Eén van een lieve vriendin. Nu ben ik algemeen genomen niet zo erg voor babyborrels. Want je krijgt de spiksplinternieuwe baby nauwelijks te zien en de ouders ook niet eigenlijk. Die mensen hebben natuurlijk begrijpelijkerwijs andere dingen aan hun hoofd dan spannende bevallingsverhalen uitwisselen. Nee, ze moeten de deur tig keer opendoen, alle jassen aanpakken, iedereen voorzien van de nodige spijs en drank, aan elke genodigde vragen 'hoe is het? ', 15 seconden luisteren naar het antwoord en dan is de dag alweer voorbij. Los van de opkuis dan. Ik ben blij dat ik zo'n toestand niet over mij geroepen heb toen Kleine Bloem amper 2 maand oud was.
Enfin, dat even terzijde.

De 2 uur dat we er waren hebben onze Bloemen zich nochtans reuze goed geamuseerd. De lieve vriendin heeft namelijk een huis van het kaliber dat ze er een tuinspeelhuis in de gang kwijtkunnen (geen grapje). En ja, veel ruimte, veel speelgoed. Zeker Kleine Bloem heeft haar best gedaan. Terwijl Grote Bloem op die leeftijd altijd mooi en braaf in een straal van 1 meter rond ons bleef hangen, wordt Kleine Bloem als een magneet naar eender welk verdwaald speelgoedje of gevallen taartkruimeltje toegezogen. Alsof ze de gouden medaille 100 m sprintkruipen wil halen. Na een klein kwartier draait ze haar hoofdje met de bedoeling een glimp van één van haar opvoeders op te vangen. Lukt dat? Ok. Lukt dat niet, omdat we te ver uit de buurt zijn ? Ook Ok.
Voor alle duidelijkheid, ze kan nog net niet stappen.

Waar verkopen ze van die peuterleibandjes?

Plaats genoeg

Grote Bloem neemt de proef op de som:
Mama, ik heb de vloer gemeterd, het is 20 na. Nu kan ik nog veel speelgoed krijgen hè ?

Bloody kitchen

Ik dacht daarnet "laat ik de oven eens goed uitkuisen". Het was nodig na 2 pizza's, 3 quiches, een gebraad en de gratin dauphinois van daarnet.

Dus ik smijt me erin, haal de cif en de schuursponsen boven en begin heftig te schrobben. Nu zat er op mijn ovendeur ergens een aluminium plaatje gekleefd. Het nut ervan is puur esthetisch. Geen nut dus. Dat aluminium plaatje is door de tand des tijds echter half losgekomen van de ovendeur. Het is intussen eigenlijk een vlijmscherm mes geworden. Maar natuurlijk, in al mijn schrob en schuurwoede, had ik totaal niet meer bij dat aklige aluminium plaatje stilgestaan. Dus, nog voor ik het goed en wel besef én voel, spuit er een straal bloed uit mijn duim. Ik kon niks uitbrengen behalve sh******t. Mijn Liefde, opgeschrikt door mijn gil en mijn bleke aangezicht, snelde toe en stond als een volleerde verpleger meteen klaar met tissues en een grote pleister. Hij vroeg zelfs of hij moest verderdoen met het uitkuisen van de oven. Ik ben net niet van mezelf gevallen.

Zoveel

Wat zijn de dagen toch kort tegenwoordig. Ook al is kleine Bloem er de laatste tijd afschuwelijk vroeg bij (5.15u beste mensen!), toch heb ik aan het einde van de dag altijd dat knagende gevoel dat mij zegt: "Wat heb je vandaag nu eigenlijk gedaan, lui mens? Je ging toch nog die vriendin bellen? Dat pakje afgeven? Naar de winkel voor pampers en vochtige doekjes ? Naar het parkeerbedrijf bellen voor die f*cking parkeerkaart die al 6 weken gelden had moeten binnenzijn? Uw haar verven? Uw zus mailen? Bloggen? Verse soep maken? Verder breien? Naar de laatste James Bond flim kijken op DVD? Strijken? De ramen kuisen? De schoenen poetsen van Grote Bloem? En die van uzelve? En die andere schoenen naar de schoenmaker brengen? En die 15 knopen terug aannaaien aan de kleren van uw gezinsleden? ..............

Help help, ik heb gewoon gééééééén tijd om een huwelijk voor te bereiden. En ook geen geld eigenlijk, bij nader inzien.

Anti(trouw)conceptie

Voorbereidingen voor den trouw, ik zie er tegenop zoals Bart de Wever zou opzien tegen een intiem etentje met Joëlle Milquet. Of zoals ik vroeger tegen examens opzag. Want zoals u al weet heb ik een hartsgrondige hekel aan telefoneren met mensen die ik niet ken. Mensen waar ik iets van moet verkrijgen, mensen waar ik mee moet onderhandelen, mensen die mij trachten in 't zak te zetten waar ik bij sta ... Maar ja, een hele trouwdag voorbereiden zonder één enkele telefoon te plegen is de utopie der utopieën. Zo slim om dat te weten ben ik nu ook nog wel. Dus ofwel moet ik de hele santeboetiek afblazen, ofwel moet ik zo'n dure Jennifer Lopez-achtige weddingplanner inhuren ofwel moet ik het toch maar zelf doen.

Vandaag, met één maand vertraging de allereerste telefoon dan toch maar gepleegd.

Ikke: Ja goedemiddag, ik bel even om een afspraak te maken om te horen wat de mogelijkheden zijn bij u voor ons trouwfeest.

Madam van een zaal: OK, belangrijkste vraag, voor wanneer is het?

Ikke: 21 maart 2009

Madam: Oh dat is wel goed op voorhand hè?

Ikke: Ja, maar het is de eerste dag van de lente, een zeer gegeerde trouwdag, dacht ik. Dus daarmee dat ik zo goed op voorhand ben. De zaal is het belangrijkste, is me verteld.

Madam: Ja ge kunt er niet vroeg genoeg bij zijn wat dat betreft. Maar ik heb nog geen boekingen voor die dag, dus dat zit al goed. En wat is uw concept?

ikke: Eeeeeuhm, concept, eeeeeuhm, nog geen idee. Het is namelijk nog lang hè?

Madam: Ja maar weet u al hoeveel genodigden er zullen zijn? Ziet u het groots of eerder bescheiden?Hebt een bepaald thema in gedachte?

Ikke: Ja bescheiden toch wel, maar hoeveel genodigden, tja we hebben wel ongevéér een idee maar dat is nog niet zeker, dat kan nog veranderen he, dat hangt af van wat de mogelijkheden zijn, natuurlijk hè? En thema? De liefde zeker?

Madam: Weet u wat, ik denk dat ik u best eerst een brochure opstuur met uitleg over onze zaal, zodat u toch al geen dingen van ons verwacht die we niet kunnen bieden. Snapt u?

Ikke: Jazeker ik snap het. Maar ik heb de brochure al op het net gelezen, als dat die brochure is waar u het over hebt natuurlijk.

Madam: Neen, dat is geen uitgebereide brochure, ik stuur u de uitgebreide inclusief het grondplan van de zaal. Dan hebt u meteen de precieze afmetingen.

Ikke: Euuuuhm ja dat is goed, ik zal daar mijn oog dan al eens over laten heengaan zeker? Maar ik wil ook een afspraak. Als het kan.

Madam: Ja, dat kan. Kan dat na Nieuwjaar, want met die kerstdagen voor de boeg, u weet wel hoe druk...bla bla bla ...

Resultaat: allereerste afspraak is voor half januari! Hopelijk heb ik tegen dan een concept. Waar vindt ge zoiets? Bestaan er winkels waar ge dat kunt kopen? Concepten voor trouwfeesten? Help! Iemand?

Schoon Vlaamsch

Uit het voormalig literair tijdschrift Diogenes
Een reeks (ware) uitspraken, die ons doen nadenken over de kennis, de rijkdom en de armoede van het Nederlands bij vele van onze landgenoten.

UITTREKSELS VAN BRIEVEN OMTRENT SOCIALE HUISVESTING

- Even leg ik mij naar u om U enkele letters toe te dienen.
- Mijn vochtontwikkeling in de huiskamer is niet meer te houden.
- De hond blaft de hele avond en met de kat is het hetzelfde geval.
- Het 6de kind is op komst en staat voor de deur.
- Mijn man loopt met bromgieters (bronchitis) en mijn borsten piepen ook al.
- Ik moet elke dag bevallen, zodoende wordt mijn woning te klein.
- Ik wou graag een aanval op uw goedheid doen.
- Weleerwaarde heer directeur, hiermede kom ik een aanzoek doen.
- Ruim zes jaar ben ik getrouwd met een kind van anderhalf jaar.
- Mijn buurman stinkt naar gas, ik denk dat hij een gat heeft.
- Met eerwaarde beschuldigingen richt ik mij tot U hoogheid.
- Mijn woning wordt te klein want ik krijg ieder jaar een kind bij. Mr. De directeur, daar moet u wat aan doen.
- Wilt U eens naar mijn bovenkamer kijken, die zit vol barsten.
- Mijn water loopt steeds over.
- Ik heb zo’n last van mieren in mijn fundament.
- Het vocht dringt door de vloer van de slaapkamer van mijn oude buurman die helemaal beschimmeld en verrot is.
- U kunt voelen dat mijn gevoel niet goed is. Doet U het eens.
- Mijn vrouw ligt in de gymologische afdeling van de W.C..
- Ik wil mijn gat gedicht hebben, ik heb er last van.
- Ik heb reumatiek en een kind van vier jaar. Dat komt allemaal van de vocht. U moet hier iets aan doen.
- Nu vraag ik U, moet dat zo blijven ? Aan de ene kant is mijn vrouw in verwachting, aan de andere kant regent het binnen.
- Ik ben niet iemand die zo maar gas laat vliegen.
- Toen ik nog een kachel had deed ik een hoop op de kachel. Nu moet ik alles op het gasfornuis doen.
- Mr. De Directeur, ik lig met vier dochters bloot onder de pannen, ge moet eens komen kijken als het regent en waait.
- Mag ik dus ruilen met mijn overbuurman daar die weduwe is en geen kinderen heeft.
- Hiermede wil ik u vragen mijn afwatering eens onder handen te nemen.
- Wij verzoeken om meer gas daar ik op 5 maart een zoon heb bijgeboren wat me door de drukte geheel door het hoofd is geschoten.

Sinterklaas Goedh(g)eiligman

O ja, en de Sint is ook nog langsgeweest vandaag. Niet alleen voor de Bloemen maar ook voor mij warempel! Toen ik vanmorgen mijn nog met slaap dichtgeplakte ogen probeerde te openen, ontwaarde ik op mijn bed een mooi zakje van het dit merk. Wat zat erin? Laat uw fantasie de vrije loop in de Kerstkalender ;-)

Vandaag gehoord op de radio. Marino Keulen vraagt de moslims om geen arm schaap te slachten voor hun Offerfeest, maar geld te geven aan hulporganisatie voor minderbedeelden. Aan arme schapen dus. Blijkbaar kan die keuze gemaakt worden binnen Islam. Was vast een idee van Mustafa Vandenbosch van de Koran-geïnspireerde Gaia. Ik vind het alvast een mooi alternatief.

Maar ik moet oppassen wat ik hier schrijf. Ik leef gelukkig niet in Soedan, maar voor je het weet wordt er één of andere fatwa over je uitgesproken omdat je bv. per ongeluk je beer de naam Mohammed hebt gegeven.

Vanmiddag opperde een dierbare collega dat de klaslerares, die hiervoor verketterd werd, het eigenlijk heel simpel had kunnen oplossen. Er lopen immers massa's veel Mohammeds rond. Als we goed nadenken kennen we er waarschijnlijk allemaal wel minstens één; waarom heeft die lerares haar beer dan niet naar bv. nonkel Mohammed, of buur Mohammed of slager Mohammed, of telefoonwinkelhouder Mohammed of eender welke fijne Mohammed dan ook genoemd? Of naar één van de zonen van haar rechter. Want welke rechtgeaarde Godvrezende Mohammedaan heeft geen zoon die Mohammed heet? Dan had ze toch gewoon tegen haar religieuze rechter kunnen zeggen: "Maar Meneer, onze klasbeer is niet genoemd naar onze Profeet hoor, ik zou niet durven, o neen, maar gewoon naar úw zoon, echt waar, uw bloedeigen zoon, omdat we zijn naam zo prachtig vonden en omdat uw zoon ook zo'n prachtig mens is en zo'n prachtig werk levert en de hele klas zo immens veel bewondering voor hem heeft! Daar kunt u toch geen probleem mee hebben? Dat toch een zeer grote eer voor onze klasbeer, Meneer?"

En in dit kader moest ik ook nog aan de klasvissen van Grote Bloem denken. In Soedan zouden zij waarschijnlijk een school Mohammedaantjes genoemd worden. (flauw, zeer flauw, ik weet het)

Sintepietenpret

Wat een wonderlijke wereld moet dat toch zijn. Zo'n kinderwereld van vóór je 7de jaar. Ergens in de wereld woont er een Goed Heiligman, een Sinterklaas (men zegt dat hij in Spanje woont, hetgeen enigzins vreemd is omdat men in zulke warme landen normaal niet rondloopt met zo'n lange baard, 16 jurken over elkaar en een warme mijter op de koop toe). Maar hoe dan ook. Des winters komt hij samen met zijn donkergekleurde knechten, Zwarte Pieten genoemd, richting onze regionen en slaagt hij erin om te paard over de daken te lopen, beladen met kilo's speel-en snoepgoed. Als je braaf bent geweest is hij erg gul bij je thuis, bij oma's en opa's en bij andere goedbereikbare familieleden met een brede schoorsteen. Het éne cadeautje na het andere! Dolle pret! En ach, als je maar een klein beetje stout bent geweest, dan zal hij dat ook nog wel een jaartje door de vingers zien. Er zijn immers altijd nóg stoutere kinderen op aard.

Het enige waar de Sint niet altijd rekening mee houdt zijn de gevoelens die hij met sommige cadeautjes oproept. Onderstaand duw- en loopautootje is voor Grote Bloem natuurlijk al veel te klein, maar ergens was er toch een klein vleugje afgunst in haar blik te bespeuren toen bleek dat de Sint hem voor Kleine Bloem had gebracht. Een beurtrol dan maar.