Het is niet eerlijk

Allez, weeral 138 euro armer. De meneer van Smeg heeft ons afwasmachien gerepareerd (voor de derde maal, reeds!).
Hij ging normaal tussen 13u en 17u komen. Om 12.30 belt mijn gsm. Ik ben nog op mijn werk, maar ben vetrekkensklaar. Het is de meneer van Smeg. Dat hij bij ons aan de deur staat. Ik zeg een beetje kortaf dat ik hem pas vanaf 13u verwacht had. Ok ik wacht wel, zegt hij.
Ik schakel mijn bakfiets in een hogere versnelling en trap mij onnozel naar huis, onderweg bijna 2 fietsers, en 1 kind overrijdend. Dankzij mijn goede bakfietsbel, vallen er echter geen slachtoffers .
Thuis zeg ik met een tomatenhoofd tegen de meneer van Smeg dat het al de derde keer is en dat, als het nu boven de 150 euro is, ik een nieuw machien ga kopen. En geen van Smeg, wil ik er nog aan toevoegen, maar dat slik ik toch maar in.
Ik heb me bijna een hartaanval gefietst, de mens is een kwartier bezig geweest, heeft een stukske vervangen, hij heeft mijn keukenvloer "verrenneweerd", én nog ne cola gedronken uit mijn ijskast. 138 euro. Dieven.
Ik had me eigenlijk voorgenomen nog even de stad in te gaan om op vraag van Mijn Liefde, mijn slenkende voorraad ondergoed aan te vullen. Hawel, ik heb geen centen meer, maar ik denk dat ik het uit frustratie toch maar ga doen. Leve de Visakaart!

Meisjesdromen

"Mama, jij moet naast mij komen zitten", zegt Grote Bloem. Ze kijkt naar haar nieuwe film die ze van papa heeft gekregen. Over Vlinderfeeën en monstertjes met de welluidende naam "Viezels".
Ik ga naast haar zitten en kijk geboeid toe.
Grote Bloem begraaft zich in mijn armen.
"Ik ben een beetje bang", zegt ze.
"Zal ik iets anders voor je opzetten? ", stel ik voor.
Neen hoor, dat hoeft niet. "Want ik vind die Vlinderfeeën mooi, mama. Die hebben mooooie vleugels."
...

"Als het morgen carnaval is mag ik ook een Vlinderfee zijn, hè mama? "

Brol

Ik moet stoppen met gierig zijn. Ik ga in het vervolg alleen nog dingen van topmerken kopen, want alles wat ik van goedkopere merken koop gaat altijd veel te snel kapot. En ik háát het als er iets kapot ga dat ik alle dagen nodig heb. Zo is onlangs ook ons afwasmachien voor de derde keer op rij kapot gegaan, waardoor ik me bijna, bij-na, bekeerd had tot de religie van de Metdehandafwassers. Bijna hè ;-) Maar goed, dat is een ander verhaal.
Ik had het over onze gloednieuwe buggy. Gekocht in een baby overstockwinkel. Er stonden schone en, op het eerste zicht, stevige buggy's aan niet te dure prijzen. Ik stond te twijfelen. Mijn verstand riep 'Mens, koop toch een fatsoenlijk merk in een fatsoenlijke winkel, ge gaat er jaren plezier van hebben en er komt nooit iets aan'. Maar, mijn portemonnee schreeuwde heel hard 'Néé, néé, zottin, da's vééél te duur, koop zo een goedkopere die is toch even goed en daarbij, komt er iets aan dan hebt ge toch garantie.' Gierig als ik ben, heb ik natuurlijk weer de raad van mijn portemonnee gevolgd.
Hoe lomp kon ik zijn? Het ding is nog geen 2 maand oud en het is al naar de knoppen. Mijn Liefde reed er daarstraks een stoepke mee af, en KNAK, er kwam een vijs los, en VLAM, het ding plooide in elkaar, met Kleine Bloem er nog in, ocharmkes toch.
Lé-vens-geváárlijk als je het mij vraagt ;-)


Morgen mag Mijn Liefde met zijn bakfietstechnologie nog vers in het geheugen trachten het (on)ding te repareren. Want als ik op garantieservice moeten wachten, is Kleine Bloem het ding misschien al ontgroeid. Een welgemeende GVD!

Ja lap zeg, nu heb ik blijkbaar één of andere award gewonnen. Zoiets krijg je natuurlijk alleen maar van maffe mensen. En nu moet ik zelf 7, ja echt waar, ZEVEN (!!), andere blogs nomineren. Dat gaat mijn petje teboven. Ik lees niet veel blogs. En de meeste mensen die ik lees hebben 'tvliegend sch**t aan zo'n dingen. Potverdorie nog aan toe zeg. En er zijn nog regels aan verbonden ook. Jomma jomma, zit er aan alles dat ik krijg dan altijd een gebruiksaanwijzing?

Regels van de Award:
1. De winnaar mag het logo plaatsen.
2. Plaats een link naar degene van wie je de Award hebt gekregen.
3. Stuur de Award naar tenminste 7 andere Bloggers, die door hun actualiteit, thema's en desings opvallen. Te zot voor woorden.7 blogs, pfffff. Bij deze voel ik mij zo vrij deze regel te veranderen. 5 zal al wel genoeg zijn zeker.
4. Zet de links van deze site's op je blog.
5. Laat een berichtje achter op de betreffende site.

Ok, hier gaan we.
Op nummer 1, prijkt de filmblog van Mijn Liefde die op sterven na dood lijkt (de blog, that is).
Op nummer 2, de bloggende (op)jutters. Maar dat durf ik daar niet zeggen want dat zijn zo'n kwaaie en bossy madammen en ik hou mijn hart vast als ze erachter komen. Het kristallen ding zal mij in mijn gezicht worden teruggesmeten, vrees ik
Op nummer 3, mag deze piratenvrouw staan die, met haar heldere kijk op de wereld altijd weer een welkome en frisse afwisseling is in de sleur van het dagelijkse leven .
Op nummer 4, deze straffe madam, ook al ligt haar blog een tijdje stil, ze mag er werkelijk wezen. (zij én de blog, that is)
Pffffff, nog 3 zeker?
Ok, op nummer 5, deze colalollyman, hilarische held in vrije tijd en fantasie.
Op nummer 6, Vooralsof nog een korte en krachtige blogster.
En op nummer 7, deze spelletjesmens, want dan schiet'm misschien wel terug in gang, wie weet.

Provençaalse mosselen

Het is niet van mijn gewoonte, recepten posten. Ik denk altijd dat anderen denken van: tssssss, daar ontbreekt vanalles aan, ik kan dat veel lekkerder maken... Maar dit heeft daarstraks zó gesmaakt dat ik het u niet kan aandoen het voor mezelf te houden.

Voor 2 à 3 personen.

2 à 3 kg mosselen
4 grote vleestomaten, gepeld en in blokjes OF 1 blik tomatenblokjes
1 blikje tomatenpuree
2 uien
2 dikke tenen knoflook, of meer naar believen
1/2 glas witte wijn
veel verse peterselie
veel verse basilicum
1 koffielepel gedroogde oregano (vind ik straffer van smaak dan verse)
olijfolie
zwarte peper uit de molen

Spoel de mosselen en smijt de kapotte en volledig open exemplaren weg.
Snijd de uien in ringen en stoof ze 2 min. aan in olijfolie. Doe daarna de geplette knoflook erbij. Temper het vuur en laat nog enkele minuten met deksel op de pan verder stoven (zorg dat de look niet aanbrandt).
Doe de tomaten + puree erbij en daarna de fijngesneden peterselie en de helft van de fijngesneden basilicum. Strooi er een koffielepel oregano op. Laat nog een 3 tal minuten sudderen op middelmatig vuur.
Doe de mosselen erbij, roer wat door elkaar, zodat de tomaten zich over alle mosselen verdelen.
Giet er een half glas witte wijn op, de rest van de basilicum. Laat 5 minuten koken op hoog vuur. Ga er even flink met de pepermolen over, schudt op, en laat nog eens 5 minuten koken.
Tot alle mosselen mooi open staan en een stevige 'beet' hebben.
Niet alleen de mosselen zijn heerlijk, maar ook de 'soep' is om van te smikkelen.
Dien op met knapperig ciabattabrood en knoflookboter.

Armeluizentrouw

Nog eens wat nieuws van het trouw-front.
Normale verloofden leggen zo'n jaar op voorhand hun trouwzaal vast. Bij ons is de kogel nog steeds niet door de kerk. Een kerk komt er ook helemaal niet aan te pas, by the way. Wat ons nóg abnormaler maakt.

En wat bij ons ook abnormaal is, is onze financiële draagkracht. Die is dus, op dit moment althans, miniem. En wat kan een mens nog meer doen dan alleen maar dapper voortspelen op de Lotto?
Als je al 15 jaar samen bent en nooit aanstalten hebt gemaakt om voor het altaar te verschijnen, een volledige (maar versleten) uitzet hebt, kinderen en een huis reeds uw eigendom zijn, dan komen er niet veel sponsors meer over de brug, dat kan ik u verzekeren (op een fijne en welkome uitzondering na, waarvoor nu reeds dank, God zal het u lonen).

En kredieten aangaan voor een vluchtig ééndagsfeest, neen dank je wel. Ons in't schuld steken en later misschien geen geld genoeg hebben om de Bloemen te laten studeren omdat wij zonodig een chique trouwdiner moesten hebben? Ik denk er nog niet aan.

Ok, dus wat hebben we besloten? Een lunch met de naaste familie, die gelukkig klein is. En later op de avond een spetterend dansfeest met aan het begin een hapje en een cava'tje en voor de rest moeten de mensen maar op hun kin kloppen. Voilà.

ge krijgt het weer dat ge verdient...

...zegt mijn schoonma altijd. Als deze wijze uitspraak ook waar is hebben we met z'n allen toch heel wat fout gedaan om zo'n flutzomer te krijgen. Niet?
Vanmorgen om 8.15u vertrokken met mijn hypergloednieuwe bakfiets met Grote Bloem erin, die ik onderweg bij de wijze schoonma moest droppen. Mijn Liefde verzekerde me dat het pas om 9.00u zou beginnen regenen. Dat had hij gezien op buienradar, dus ik riskeerde het. Ik was nog geen meter van huis of het begon al te miezeren. 400 meter verder waren Grote Bloem en ik kletskliedernat natuurlijk. De bakfiets heeft ook een bijgeleverd regenkapje, maar dat kon ik nog niet gebruiken wegens nog ontbrekende vijzen.

Oh oh oh wat hoop ik toch met ganser harte dat augustus zomers zwoel en verstikkend heet gaat zijn.

Kunnen zij het maken? Nou en of!

Hij staat in elkaar, ein-de-lijk, na wéken van ongeduldig afwachtend kijken naar de nog onuitgepakte doos in de hoek van de eetkamer.
Mijn bakfiets! Ik ben er super, super blij mee!
Ik voelde me vanmorgen als een kind dat met een vlinderbuikje wakker wordt omdat het een nieuw speelgoedje heeft gekregen waar het al jaaaaaren voor heeft lopen zeuren. Mijn grote dank gaat nu uit naar Mijn Liefde en mijn broerke, King A., die hem in 6 uur in elkaar gezet hebben alsof ze nooit iets anders gedaan hadden.
Ik heb er vandaag zowaar 30 km mee gefietst! De bloemen stralen als ze erin zitten, ik kan zelfs al fietsend een babbeltje met hen slaan of over hun gehelmde koppekes aaien.
En Kleine Bloem kan nu ook al "Ba-fis" zeggen :-))

Bloemen met kuren

Waarom is Grote Bloem de ene dag niet te genieten en de andere dag poeslief?
Vandaag at ze zonder problemen haar ontbijt, deed ze zonder problemen een broek i.p.v. een rok aan, heeft ze zonder problemen haar bordje leeggegeten en ging ze zonder problemen naar bed. Ze vroeg zelfs niet naar de TV en heeft een prachtige balletshow opgevoerd voor het slapengaan. Oh ja, en ze poetste ook nog zonder problemen haar tanden (mét tandpasta) en ging de hele dag door zonder problemen naar het toilet. En de pymama zónder knoopjes was ook opeens geen probleem meer. Ze heeft ook fee gespeeld, dus wie weet heeft ze zichzelf wel betoverd.

Daar tegenover staat dan weer een Kleine Bloem die gisterennacht een acute aanval van insomnia had. Wakker om 2u, om 3u, om 4u 30, om 5u en om 5u 30, waarna verder slapen een hopeloze illusie bleek te zijn voor het hele gezin, behalve Grote Bloem, die naar eigen zeggen van de bloemmetjes had gedroomd.
Was het honger? Was het koude? Was het warmte? Was het een irritant mugbeest? Wie zal het zeggen? Volgens Mijn Liefde was het de schuld van het licht. Er is teveel licht op die kamer, zei hij. En we moeten een rolgordijn kopen, voegde hij eraan toe. In het besef dat ik om 19u 'savonds geen rolgordijn meer op de kop ging kunnen tikken, laat staan dat hij dat ook nog ging bevestigen, heb ik maar snel even een roze wegwerptafellaken voor het raam geplakt. Dat hangt daar weer goed voor de komende 3 jaar, waarschijnlijk.

Oh Romeo, Romeo...

Ik schreef me enkele maanden geleden in, in een bui van 'ik ga eens iets compleet geks doen'. Ik ben nog steeds op zoek naar mijn absolute passie dus misschien ligt ze daar wel, dacht ik...
In het brochuretje van Vormingplus stond dat je geen ervaring moest hebben, alleen een flinke dosis spelenthousiasme. 'Nou, dat enthousiasme zal dan misschien nog wel komen', dacht ik...

3 Maanden later was er nog steeds geen echt enthousiasme. Wel knikkende knieën en een bang hartje. Zouden er nog mensen zijn zoals ik, die niks, maar dan ook geen enkel greintje ervaring hebben? Of zou iedereen wel al een beetje toneel gespeeld hebben en de basiskneepjes van het vak al kennen? En natuurlijk, ik was er zeker van, ik ging me hópeloos belachelijk maken en constant met m'n mond vol tanden staan en absoluut de zwakste schakel van de groep zijn. Maar ja, wie niet waagt niet wint.

En warempel, het bleek ongelooflijk goed mee te vallen, mijn 4-daagse theaterworkshop! Na een eerste onwennig half uurtje was het ijs gebroken en klom ik al improviserend op en af het podium alsof ik in een aflevering van Onvoorziene Omstandigheden of De Lama's meespeelde. Zo kroop ik vlotjes in de huid van een rázende echtgenote, een verlegen schoolmeisje of een pretentieuze Hollandse politica. Of een man die een huwelijksaanzoek deed, dat was ook tof om te spelen. En die rol van filmster met chichi-maniertjes, die was me pas écht op het lijf geschreven ;-) ...Het was zó leuk dat ik gewoon de tijd vergat en het spijtig vond dat de 4 daagse erop zat. Het is echt beginnen kriebelen, dus ik ben vastbesloten om vanaf volgende week aan mijn flitsende Hollywoodcarièrre te beginnen! U hoort nog van mij!

En hoe was uw verlof?

Oh ja we zijn al bijna een week terug, intussen.

Wegens geen zin in uitgebreid verslag (en u waarschijnlijk ook niet), deel ik u volgende ervaringen mee.

Heenreis: 12 uur met de auto overdag met 2 bloemen op de achterbank, regen, files, slechts 1 CD met kinderliedjes en geen draagbare DVD spelertjes. Vult u zelf maar in.

Terplekke: huisje van max 30 m², onfris beddegoed, onvriendelijke en onpersoonlijke service, maar gelukkig wel een afwasmachine.

Zwembad: mooi, proper maar ijskoud en kinderen mochten geen speelgoed gebruiken wegens het risico op zandverstopping van de zwembadleidingen (ja, keibelachelijk, maar toch was het zo)

Weer: overwegend bewolkt, soms regen, enkele dagen volop zon, veel wind, 1 keer onweer, 1 keer hagel.

Strand: in orde behalve de kwallen die in groten getale de zee bevolkten

Plateaux fruits de mer: om duimen en vingers van af te likken

Sardines: verrukkelijk op de BBQ

Bezienswaardigheden: de mooiste zoo die ik ooit gezien heb, een vogelpark en oesterkwekerijen. En Fort Boyard, maar dat stelt niks voor.

Voor herhaling vatbaar? Nee.

Zo. En nu ga ik alwéér strijken, want zelfs na een week staan er hier nog 2 overvolle manden.