Aftellen

De laatste dag van 2008.
Alweer een jaar voorbij, alsof het om een seconde gaat. Of een honderdste ervan.

Grote Bloem beleefde dit jaar haar vierde zomer en wordt een verwend strekenjuffertje dat alleen maar kan dromen van feeën, prinsessen en elfjes ;-). Kleine Bloem staat nu al 2 jaar met haar potige beentjes in dit leven en in het middelpunt van haar persoonlijk gecreëerde belangstelling. Én heeft op een jaar tijd zowat een heel woordenboek uit haar hoofd geleerd. Inclusief de betekenis van het woord 'zagen'.

Liefde heeft een andere werkbestemming gevonden, waar hij zijn persoonlijke ei in kwijt kan en voelt zich gelukkiger dan ooit, want hij heeft dit jaar ook ons huisproject stilaan kunnen afronden.

Onze zomervakantie had beter gekund, dat wel.

En ik? Ik heb precies alleen maar gewerkt dit jaar. Een record aantal trouwers, een record aantal schielijk overledenen. Met een record aantal overuren tot gevolg. Die ik wel allemaal heb kunnen opnemen, gelukkig maar. Als vers verkozen vakbondsdélégé kon ik niet anders dan het goede voorbeeld geven.

Maar het mooist van al: 2008 bracht ook een blijde boodschap van hoop en nieuw leven in de familie. Nieuw leven dat ik begin 2009 mee mag ontdekken en beschermen.
En dat brengt mij naar mijn belangrijkste voornemen voor komend jaar.
Een fijne meter zijn voor de lieve nieuwe spruit.

Zinvol bezig zijn

Ik heb iets nieuws ontdekt. Tegenwoordig loop ik mee met de kudde facebookschapen (die intussen al 140 exemplaren telt) en aangezien multitasken nooit mijn sterkste eigenschap is geweest, heeft deze Bloementuin hier flink onder te lijden. Ik schaam mij diep. Hopelijk hebben de Bloemen zelf nog niet teveel schade geleden.

Maar facebook is dus wel leuk en grappig en voyeuristisch en spannend. Je vindt in een mum van tijd, als je wat moeite doet, een hele hoop mensen terug van de jaren stillekes. En mensen die je liever niet wilt terugvinden, en die u wél willen terugvinden, die kun je straal negeren. Pas als je officieel 'bevriend' bent met iemand, kan die je hele profiel lezen en vice versa. En bij het proces van 'in het geheugen graven naar namen van vroeger' is het verbazingwekkend hoeveel mensen je eigenlijk kent, of ooit gekend hebt, en hoeveel namen en achternamen je je nog herinnert. En hoeveel mensen die jij kent ook weer andere mensen kennen die jij kent, kortom, it's a small cyberworld after all. En verder is er nog veel meer te doen op facebook, maar dat ga ik niet uitleggen want dat komt keibelachelijk over. Want wat roept dat bij u op, kussengevechten, gooien met BV's en Echte Aantwaarpse Kadookes? Yep. Kinderachtige tijdverspilling. En laat dat nu precies datgene zijn waar ik tegenwoordig zo'n grote nood aan heb.

Act Now!