woensdag 22 april 2009

Baas boven baas

Vanmorgen, 10 minuten voor we de deur uitmoeten.

Ikke snel snel tegen Grote Bloem: "Kom, steek je t-shirt in je rokje!"
Grote Bloem boos: "Zeg mama, jij bent wel niet de baas hè!!"
Ikke fel en kordaat: "Jawel, ik ben WEL de baas!"
Kleine Bloem vastbesloten: "Neen, mama, ikke is de baas!"

dinsdag 21 april 2009

We leven er allemaal naartoe

Mijn Liefde heeft aan ons terras gewerkt. Hij heeft een muur geschilderd, klinkers gelegd, een uitsparing gemaakt voor kiezels en snelgroeiende klimopplantjes geplant.

Nog een paar weekendjes en we kunnen erop zitten, op ons terras van 3 op 5.
We kijken al uit naar onze eerste echte overheerlijke barbeque, waar we u jammergenoeg niet voor kunnen uitnodigen wegens, tja, plaatsgebrek.

Maar ook de bloemen zijn alvast superenthousiast. Ze kwamen gisteren schoorvoetend en met verwonderde ogen door het schuifraam gestapt, terwijl Grote Bloem vroeg: Mogen wij er op mama? Mogen wij buiten gaan? Kleine Bloem vulde aan: Ja? ja? Damag?Damag?U moet weten dat ons terras er 4 jaar lang heeft bijgelegen als sloopafvaldumpplaats, overwoekerde wildernis en insectenparadijs.

Grote Bloem wilde alle uitleg over wat papa al gedaan had en wat er nog gedaan moest worden en gaf ons meteen ook te kennen wat zij zelf allemaal ging doen met die gigantische oppervlakte. (fietsen, met kiezels spelen, barbequen, de plantjes water geven, en misschien dacht ze heimelijk wel aan een zwembadje, wie weet). Ze wilde zelfs de plantjes water geven, maar mijn Liefde griste voor haar de gieter uit de kast om het zelf te doen, wat bij mij de bedenking ontlokte dat hij dan misschien toch nog groene vingers heeft gekregen.

Vanmorgen, pas uit haar bed, keek Grote Bloem meteen uit haar slaapkamerraam dat uitkijkt op het terras: "Oh, even kijken of de plantjes al veel gegroeid zijn".

vrijdag 17 april 2009

Aprilse grillen


Ontbijt. Ik vraag aan een goedgezinde en zonnige Kleine Bloem: wat wil je eten?

Kleine Bloem: "confleeks!"

Ikke: ok, maar ik heb alleen cocopops, is dat goed? (en ik toon haar het laatst overgebleven minidoosje uit de minidoosjesverpakking zodat ze goed weet waar ze aan begint)

Kleine Bloem: Ja! Met "mek" en lepel!

Ik zet het kommetje cocopops met melk en lepel voor haar neus.

Kleine Bloem kijkt er nog eens naar en zegt vol verontwaardiging, terwijl de tranen al in haar ogen ploppen en haar onderlip in pruilmodus gaat: neeeee, ik honeypooooopsj!

Weersvoorspelling voor vandaag: 15 minuten vollenbak tranen, 1 uur miezerig zeuren en waarschijnlijk voor de rest van de dag zwaar bewolkt.

donderdag 16 april 2009

In volle ontluiking

Eindelijk begin ik er een beetje van te genieten. Het idee van 3 bloempjes om voor te zorgen begint te wennen, ik kijk al uit naar 4 maanden thuis met onze Mini Bloem en de eerste 6 maanden halftijds, de vermoeidheid is er nog wel maar de misselijkheid trekt langzaam maar zeker weg.... zo lang ik maar niet teveel chocolade paaseieren en ham kaas croissants van de Panos eet. En als ik héél goed voel, dan voel ik Mini Bloem zo nu en dan eens dag zeggen met haar handjes of kriebelen met zijn teentjes. Hihi, neen, het geslacht kennen we nog niet. Toch nog niet voor de volle 100%.

En wat ook veel deugd doet. Ik moet niet meer wringen om mijn broeken dicht te krijgen of in een lompe joggingbroek naar mijn werk gaan. Dankzij de liefdadigheid van mijn schoonzus de Queen die terug helemaal fit, slank en ontzwangerd is van zoon Ruben, kan ik terug comfortabele kleren dragen. 2 grote zakken met positiekleren mag ik van haar gebruiken! Om elke dag af te wisselen zonder mezelf beu te worden. Merci Queen!

woensdag 15 april 2009

Lentehuwelijk

Vijgen na Pasen, dit verslagje. Letterlijk. Maar ik wil het u toch niet onthouden. Onze Huwelijks -Hoogdag was ronduit Fan-Tas-Tisch! Op de eerste dag van de lente zo'n mooi zonnetje cadeau krijgen, dat maakte de dag al half goed. Als je mijn schoonmoeder mag geloven, was dat alvast ons verdiende loon want haar motto luidt: " ge hèt et weer da ge verdient!"
Voor de rest liep alles op rolletjes.

Kapper: Onnoemelijk vroeg (6.30u), maar leuk. De Peruaanse kapster deed effenaf haar best om mij op mijn gemak te stellen en mijn kleine zenuwtrekjes te camoufleren met een plukje haar hier en daar.

Stadhuis: Wow, 't Schoon Verdiep heeft haar naam niet gestolen! En als kers op de taart kregen we nog een persoonlijk volks schouwspel aan de ingang én stond Ed Kooiman op de trappen om ons een serenade te brengen. Allemaal door een jaarlijkse traditie om op 21 maart de Heidense God Semini (van de vruchtbaarheid) te eren. Dat deze God bij ons zijn werk reeds voor de derde keer goed gedaan had, wisten de meeste genodigden toen echter nog niet ;-)

Viering: In drie woorden: vrijzinnig, emotioneel en verrassend. Verrassend voor ons omdat de Bloemen blijkbaar zó onder de indruk waren van het geheel dat ze bijna een vol uur stil en braaf op een stoel naast ons gezeten hebben. (Jaja ook Kleine Bloem heeft geen moment gezaagd voor tut of deken of drinken of chocolade). Grote Bloem zorgde voor de leukste verrassing door een door de juf opgesteld en prachtig ingestudeerd rijmpje voor te lezen, staande op een stoel achter het spreekgestoelte, door de microfoon én met een krop in haar keel.
Maar voor de grootste verrassing hebben we ongetwijfeld zelf gezorgd met ons nieuws van het ontluikende nazomerbloempje in mijn buik. Oma's en Opa's, Bomma's en Bompa's, tantes, nonkels, vrienden en vriendinnen, de ene trok al witter weg dan de andere van z'n stoel viel.

Dan het Eten: Veel, lekker, en gezellig: meer moet dat niet zijn.

Foto's: Weldra in ons bezit

Fuif: Alhoewel alcoholvrij voor mij, het plezantste feestje dat ik ooit heb meegemaakt! Ongedwongen, goeie muziek, leuk volk. Inclusief gatknijpers, super jivers en slagroombruidstaart.Mijn voeten zijn geen moment van de dansvloer geweken. En die van 80% van de genodigden evenmin. En gelukkig heeft Liefde me tijdens onze Fred-en Gingeropeningsdans-lift niet uit z'n armen laten vallen wegens teveel zenuwdavers in zijn armen. Enfin, de dans zelf sloeg toch wel in als een bom, hoe onnozel en gekunsteld hij ook was.

Huwelijksnacht: Afschuwelijk kort, met Bloemen die om 7 u naast ons bed stonden. En wegens te moe en te pijnlijke voeten ook seksloos. Maar ach, na 15 jaar het bed delen is een sekloze nacht al lang geen uitzondering, laat staan een teleurstelling meer ;-)