vrijdag 24 december 2010

Things to do on a birthday

  1. Om 6.30u opstaan
  2. Bloemen naar school brengen met de auto door een pak sneeuw van 10 cm
  3. Thuiskomen in een puinhoophuis
  4. Opruimen
  5. Badkamer poetsen
  6. Living en keuken poetsen
  7. Strijken
  8. Op de verwarmingsonderhoudsman wachten
  9. Voorbereidingen treffen voor het kerstmenu van morgen
  10. Bloemen van school halen met de auto door een pak sneeuw van 9 cm
  11. Verdere voorbereidingen treffen voor het kerstmenu van morgen
  12. Een beetje ontspannen voor de rest van de avond, ... hopelijk.

donderdag 23 december 2010

Couch-meditatie

Wat is rustgevender?

1. Je na je werk haasten om je Bloemen op te halen, je hoofd breken over wat je rap rap op tafel kan toveren, toch maar snel naar de frituur rijden, je Bloemen vroeger in bad en bed steken dan gewoonlijk en dealen met hun gezeur daaromtrent, om je daarna door sneeuw en vrieskou te reppen naar de yogales om je daar al bibberend van de kou af te vragen of je de oefeneningen wel juist doet en je bovendien lichtjes te ergeren aan esoterische prietpraat en je de vraag te stellen: "wat doe ik hier?..".

Of

2. Na je werk rustig je Bloemen ophalen terwijl je je verheugt op een glaasje wijn, thuiskomen, dat glaasje wijn inschenken en ervan genieten terwijl je  in de folder van de chinees bladert. Al wachtend op de chinees de tijd nemen om te luisteren naar wat de Bloemen hun dag bracht, samen naar wat foto's kijken en boekjes lezen om daarna op 't gemakje te eten en nadat ze fris gewassen in hun bedje liggen, naar je favoriete soap en feuilletonnetje kijken en de avond laten zijn wat hij is.

Ik weet het intussen.

zondag 19 december 2010

Een liefdadige Kerstdaad!

Soms doet een mens nog wel eens zotte dingen voor het eerst. Zoals gisteren, toen ik voor het eerst in mijn leven met nog 3000 andere kerstmannen en -vrouwen 5 km  door de sneeuw ploeterde. Ja, ik moest mij ook verkleden.Voor het goede doel (Music for life) had ik dat ervoor over en gezien de barre weeromstandigheden vond ik het zelfs geeneens zo erg, al heb ik de baard wel achterwege gelaten.Want na 10 minuten door een hoopje harige ijspegels naar adem happen leek me niet zo prettig.  Flatterend voor het oog was het echter niet, zo'n kerstpak boven je traditionele winterse sportkledij. Dat bleek wel toen mijn waggelende verschijning bij een omstaander de weinig gemeende en naar mijn mening iets te cynische opmerking: "Amai gij hebt schoon billen!" ontlokte. Ach, kijk zelf maar. 

donderdag 16 december 2010

Boom van een boom

Het Kerstfeest is weer in aantocht. En anders dan andere jaren staat onze Kerstboom er ook al. Het is elk jaar weer zo'n twijfelding, die Kerstboom. To fake or not to fake, that's the question. We hebben al jaren een plastieken geval, maar die is nogal flink uit zijn fake kluiten gewassen en neemt teveel plaats in naar mijn zin. Want niemand zit graag in zijn zetel naar zijn favoriete film te kijken geplaagd door kriebelende dennetakken in zijn nek. Daarom kies ik al 3 jaar op rij voor een kleinere, échte spar, met echte naalden die al na 2 dagen van pure misère in grote getale op de grond beginnen vallen en daardoor de laatste weken van mijn jaar vergallen omdat ik elke dag moet stofzuigen.
Dus hebben we de zetels wat verschoven en toch maar weer terug naar de nepper gegrepen dit jaar. Of dat in tijden van groeiend eco-bewustzijn zo'n goed idee is weet ik niet, maar kom, hij staat toch maar schoon te schitteren.
En nu maken de Bloemen elke ochtend ruzie over wie de lampjes mag aansteken. Vrede op Aarde voor iedereen!

maandag 13 december 2010

Overwoekerd

De berg wordt hoger en hoger, de kasten zitten voller en voller, de inspiratie wordt kleiner en kleiner. En dan heb ik het niet alleen over het opnieuw aangegroeide speelgoedniveau in huis, dankzij de Sint die op 4 verschillende plaatsen souvenirs moest achterlaten. Het slaat ook op m'n leven. Het is zo'n grote onoverzichtelijke chaos dat een mens er een zenuwinzinking van zou krijgen.Wat zeg ik? Een zenuwinzinking gevolgd door een burn-out gevolgd door een majeure depressie gevolgd door een algehele katatonische toestand. Want ondanks mijn overgestructureerde persoonlijkheidsstructuur, want die heb ik, volgens mijn collega U., (haha perceptie is alles!), slaag ik er maar niet in om écht orde op zaken te stellen. Overal liggen uitpuilende to do lijsten die niet afgewerkt geraken en alsmaar uitpuilender worden, kasten lijken netjes opgeruimd tot men het waagt de deuren open te trekken, om daarna bedolven te worden onder de rommel en rotzooi. Hetzelfde geldt  voor berghokken, vestiaires, slaapkamers, zolders en kelders. Overal is de orde zoek. Vloeren lijken er proper bij te liggen tot je per ongeluk onder de mat kijkt, of tot je voeten plotseling onder de tafel blijven plakken in het gemorste appelsap van 3 dagen geleden. En dan die stapels! De administratiestapel, wasstapel en strijkstapel, ze kunnen elk apart meedingen voor een plek in het Guinness Book of Records. Oh ja, en de auto is een wrak en een schaamteloze zwijnenstal, om over mijn handtas nog maar te zwijgen, maar daar moet gelukkig niemand anders inzitten.
Ja, ooit heb ik mij eens lid gemaakt van Flylady, en begon ik als een zottin elke avond mijn gootsteen te schrobben met 3 verschillende producten om hem daarna droog te wrijven met 3 verschillende doekjes. En als het daar dan bleef zou ik zeggen, "ja, tot daar aan toe"... maar alleen al de dagelijkse spam (lees: to do lijst) die je daarbovenop krijgt doet een mens al afhaken nog voor hij goed en wel begonnen is. En dan heb je nog die doekjes die elke dag moeten gewassen worden...
Er zit maar één ding op volgens mij: verhuizen. Het is de enige oplossing die mij mentale rust brengt. Het idee met een schone lei te beginnen. Zoals je elk jaar een nieuwe agenda begint met een nieuwe pen en je mooiste handschrift. Ja, dat zou leuk zijn.