Posts tonen met het label actualtiteit. Alle posts tonen
Posts tonen met het label actualtiteit. Alle posts tonen

woensdag 8 juni 2011

Tijdbom

Ik was eens vroeg gaan slapen. Heel uitzonderlijk in mijn geval. Ik rek de dag meestal  tot hij knapt als een te ver uitgetrokken elastiekje. Ik was net in een zwoele slaap gevallen. Je kent het wel, zo’n comateuze toestand waardoor je 's morgens opstaat met de ogen van Annemie Neyts.
Plots schrik ik wakker. Paniekerig en badend in het zweet . 00:00. Ik hoorde ze al in mijn spannende droom (een wilde politieachtervolging met mijzelf  in de hoofdrol), maar het geluid loeit nu opdringerig de slaapkamer binnen. Zijn het wel politiesirenes? Of ziekenwagens? Neen, het zijn brandweerwagens!  En niet twee of drie, neen, wel vijftien! Jezus nog aan toe, nu zijn het er al twintig! En nog één en nog één en nog één.... Ik slik. En ik ruik brandlucht, of zo lijkt het toch. En hoor ik nu ook schreeuwende mensen?
Het eerste wat er in mijn hoofd opkomt is: KERNRAMP. Snel en luidruchtig wek ik mijn echtgenoot en deel hem het afschuwelijke nieuws mee. Ik wil al bijna de jodiumpillen zoeken en maatregelen treffen om mijn kinderen te evacueren naar familie in het buitenland (want ik ga echt niet tussen de spinnen in onze vuile kelder zitten) ... tot hij verveeld zegt  "Het is vast weer zo'n fabrieksbrandje", en zich weer omdraait. "Of een gasontploffing hier ergens ver vandaan”, mompelt hij nog na en dan hoor ik enkel nog zijn irritante gesnurk, en verder niets meer.
"Mama moet nu naar het nieuws kijken!”, roep ik  's morgens tegen mijn dochters terwijl ik hen wegduw van de computer die ze al sinds 6:00 bezet houden. En plots wordt het me duidelijk. Natuurlijk! Hoe had ik het kunnen vergeten? Voetbal!  En dat in combinatie met Noord-Afrikaanse heethoofden, alcohol die ze volgens hun godsdienst niet mogen drinken in bars waar ze volgens diezelfde godsdienst evenmin mogen komen en… "Borgerhout". Is er nog een betere reden om de boel eens lekker te laten ontploffen?
Hoe begint zo'n keetschopper daar dan aan, vraag ik me af. Zegt hij tegen zijn vrienden boelmakers: "Mannen, de wedstrijd is gedaan, we gaan nu eens lekker een paar stenen gooien naar onschuldige lijnbuschauffeurs, geparkeerde auto's vernielen en angstige politieagenten intimideren! Kom op, het leven is veel te kort om u al neder te vleien naast uw gewillige vrouwen!" En roepen de anderen dan: "Ja man, geweldig idee, Borgerhout is aan ons, laat ze maar komen die flikken!"  Maar denken ze dan ook: “Laten we daarmee dan ineens nog wat koren op de molen van extreem rechts smijten en onze complete gemeenschap voor de komende tien jaar weer eens met de grond gelijk maken!"
Neen, natuurlijk niet. Want het zijn jonge gasten, slachtoffer van hun argeloze opvoeding, een resem uitgebluste leerkrachten, racistische buren en de uitzichtloze werkloosheid. Ze hebben niets beters te doen dan de hele dag agressie te cultiveren. En weet u wat vreemd is? Hun zussen, nochtans evengoed slachtoffer, doen dat niet. Neen, die zitten braafjes boven hun studieboeken, maken heerlijke tajines en doen gehoorzaam hun hoofddoekje op als men het vraagt. (“af” is een andere kwestie).  En het is u misschien nog niet opgevallen maar deze meisjes spuwen ook nooit in trams of op de openbare weg.
Het euvel haalde het avondnieuws. Borgerhout is natuurlijk altijd dankbaar wat dat betreft.
"Eén meerderjarige moet voor de correctionele rechtbank verschijnen en één minderjarige voor de jeugdrechter... Zo, en nu tijd voor voetbal...", vervolgde het nieuwsanker.
En daarmee is de kous alweer af. Geen imam die de rellen scherp veroordeelt, geen verongelijkte  Marokkaanse vader die om vergeving vraagt, geen vakbondsvertegenwoordiger die oproept tot een hardere aanpak van de criminaliteit. Zelfs geen lang vergeten Vlaamsbelanger om te fulmineren tegen het politieke establishment.  Wel de zoveelste rel, als smeulend hete as onder  A mat geveegd.

vrijdag 9 juli 2010

Bejaardenmishandeling

"Danneels in shock na urenlange ondervraging", stond er gisteren in mijn lijfgazet.
Ocharme ocharme ons Kardinaleke toch. Hem zó pesten! Een hele dag lang!

Ook wel heel plezant om te lezen voor slachtoffers die al TIENTALLEN JAREN! (of langer ) het trauma met zich meezeulen en al die tijd geen gehoor kregen, nergens, bij niemand binnen de Kerk, ook niet bij de Kardinaal zelve die zachtjes met zijn godvergeeftiedereenzalfke over de psychische wonde streek om hen daarna zo snel en zo verveeld mogelijk buiten te kijken.

zaterdag 24 april 2010

Bisschoppelijk genoegen

Een Bisschop. Dat kan wel tellen. Geen lokaal parochiepriestertje dit keer of pater-leraar in één of ander jezuïetencollege. Maar een Bisschop. Wat is de volgende stap? Een Kardinaal? De Paus in zijn eigenste onfeilbare persoon? Ach er zal nog heel wat water door de Rode Zee moeten vloeien voor het zover komt.

Een Bisschop is niet de minste in de Kerkelijke hierarchie. Getuigt deze bekentenis van moed of eerder van angst? Want het zet wel aan het denken. Als een Bisschop al bereid is om zo snel en kordaat zijn ontslag in te dienen, welke druk, van slachtoffers en/of Kerk, zou daar dan achter kunnen zitten? Wie weet wat men nog méér voor ons in petto had moest de Bisschop dit allemaal staalhard ontkend hebben? Ok, dit neigt misschien iets teveel naar samenzweringsdenken, maar toch, de Kerk heeft zo lang alles mooi verzwegen en niet zo netjes in de doofpot gestoken en trucjes bedacht om uit de wind te blijven. Waarom zou dit nu plotsklaps veranderen?

Daarnaast is het toch godgeklaagd, dat iemand met zulk een verwrongen seksuele moraal het zó ver heeft kunnen schoppen binnen de Kerk?
En dan maar lekker hypocriet beweren dat ze het allemaal onder controle hebben en dat ze geroepen zijn voor het celibaat, en dat ze seksualiteit (met minderjarigen) moreel afkeuren. Bende hypocrieten! Wat moet het voor het slachtoffer afschuwelijk geweest zijn, om de Bisschop al die jaren in vol ornaat te zien verschijnen tijdens belangrijke Kerkelijke ceremonies en dan nog al die bijbehorende lofbetuigingen te lezen en te horen over deze 'o zo integere' man.

Ik had gisteren maar één reactie nadat ik het nieuws vernam. Ik rochel en spuw erop!! Niet alleen op volwassen mensen die kinderen gebruiken om hun eigen seksuele lusten te bevredigen. Nog een vettere fluim op het hele hypocriete Kerkelijke systeem! Want zij zorgen er al eeuwen mee voor dat deze praktijken oogluikend worden toegelaten. Meer nog ze stimuleren het zelfs, onrechtstreeks, door seksualiteit op één lijn te stellen met het Kwaad waardoor de seksuele moraal compleet verwrongen en  kapotgemaakt wordt. Met alle perversiteit en misbruik tot gevolg. Ik zeg het nog eens: Bende hypocrieten!

(Ja, ik ben kwaad!)

donderdag 6 december 2007

Vandaag gehoord op de radio. Marino Keulen vraagt de moslims om geen arm schaap te slachten voor hun Offerfeest, maar geld te geven aan hulporganisatie voor minderbedeelden. Aan arme schapen dus. Blijkbaar kan die keuze gemaakt worden binnen Islam. Was vast een idee van Mustafa Vandenbosch van de Koran-geïnspireerde Gaia. Ik vind het alvast een mooi alternatief.



Maar ik moet oppassen wat ik hier schrijf. Ik leef gelukkig niet in Soedan, maar voor je het weet wordt er één of andere fatwa over je uitgesproken omdat je bv. per ongeluk je beer de naam Mohammed hebt gegeven.


Vanmiddag opperde een dierbare collega dat de klaslerares, die hiervoor verketterd werd, het eigenlijk heel simpel had kunnen oplossen. Er lopen immers massa's veel Mohammeds rond. Als we goed nadenken kennen we er waarschijnlijk allemaal wel minstens één; waarom heeft die lerares haar beer dan niet naar bv. nonkel Mohammed, of buur Mohammed of slager Mohammed, of telefoonwinkelhouder Mohammed of eender welke fijne Mohammed dan ook genoemd? Of naar één van de zonen van haar rechter. Want welke rechtgeaarde Godvrezende Mohammedaan heeft geen zoon die Mohammed heet? Dan had ze toch gewoon tegen haar religieuze rechter kunnen zeggen: "Maar Meneer, onze klasbeer is niet genoemd naar onze Profeet hoor, ik zou niet durven, o neen, maar gewoon naar úw zoon, echt waar, uw bloedeigen zoon, omdat we zijn naam zo prachtig vonden en omdat uw zoon ook zo'n prachtig mens is en zo'n prachtig werk levert en de hele klas zo immens veel bewondering voor hem heeft! Daar kunt u toch geen probleem mee hebben? Dat toch een zeer grote eer voor onze klasbeer, Meneer?"
En in dit kader moest ik ook nog aan de klasvissen van Grote Bloem denken. In Soedan zouden zij waarschijnlijk een school Mohammedaantjes genoemd worden. (flauw, zeer flauw, ik weet het)