Een muzische poging

Na de ananas, de tonic en het trappen lopen, vroeg ik daarnet ten einde raad aan Grote Bloem om even een lied te zingen om de baby er te laten uitkomen
Dit was ongeveer het improvisatie-resultaat :

Lieve lieve beeeeebie, kom er nu toch uit....
Je ben zacht en lief en moooooi
en we wachten al zoooo lang op jou
en de wereld is ook heeeeel heeeeeel mooooi! *crescendo*

Ledige dag

Vermoedelijk heb ik vandaag de meest letharische dag van mijn leven achter de rug. Wat heb ik (niet) gedaan?

7u: Opgestaan met immens ochtendhumeur, ontbeten al snauwend tegen de Bloemen dat ze moesten haast maken, Bloemen een beetje meegeholpen met wassen en aankleden, Bloemen nog een kwartier voor TV gezet.
8.30u: Bloemen per auto naar school gebracht.
9u: Terug thuisgekomen, op de zetel geploft, naar Vitaya gezapt en vrijwel meteen in slaap gevallen.
10u: Suf mijn telefoon opgenomen. Collega M. wilde eventjes polsen of er nog geen verandering had plaatsgevonden in mijn toestand, de plezante (grrrr, maar toch ook wel lief)
10.30u: Opnieuw in slaap gevallen op de zetel.
11.30u: Na het aanschouwen van een Vitaya programma waarin iedereen zo gebaat was met een sap en soep detox dieet, me een half uur afgevraagd of ik misschien ook wel eens soep zou kunnen maken als opkikker.
12u: Uiteindelijk besloten dat ik geen zin had in soep, laat staan om ze te maken, en dus maar weer in slaap gevallen.
13u:  Wakker geworden van de honger en de restjes van gisteren opgegeten
14u tot 15u: Aan mijn laptop gehangen, omdat ik het zuur kreeg als ik terug ging liggen.
15.30u: Bloemen per auto van school gaan halen.
16u: Bloemen een vieruurtje gegeven en 3 boekjes voorgelezen (de gesynthetiseeerde versies).
17u: Naar de Bomma getogen, alwaar ik de Bloemen voor de TV heb geploft en mijzelve in de zetel met de Story.
18u: Stoofvlees gegeten op Bompa's wijze
19u: Naar huis
20u: Met hulp van Mijn Liefde de Bloemen in bed en bad gestoken.

Ok, voor morgen moet ik absoluut iets plannen. Al was het maar bevallen.

Poppetje gezien? Kastje dicht!

De nazomer is alvast ingezet.
Nog even...

Niet dat ik uit verveling met mijn tenen behoef te spelen. Het is druk genoeg in de Bloementuin. Zoals u wellicht al gemerkt heb door mijn maandenlange afwezigheid. In beslag genomen door zoveel wereldse zaken, werk, huis- tuin- en keukenbeslommeringen en natuurlijk het leven in mij... Dat me vorige week trouwens een dikke loer gedraaid heeft. Alles leek erop dat de derde Bloem in aantocht was. Weeïg gevoel dat overging in weeën en 2 slapeloze nachten met wakende vroedvrouwen. Iedereen in paraatheid, alle plannen uitgesteld, de miniluiers binnen handbereik.

Maar ineens, niks meer... Na 4 cm wroeten besloot derde bloem het toch nog even voor gezien te houden.

Geduld is waarlijk een schone deugd.

In volle ontluiking

Eindelijk begin ik er een beetje van te genieten. Het idee van 3 bloempjes om voor te zorgen begint te wennen, ik kijk al uit naar 4 maanden thuis met onze Mini Bloem en de eerste 6 maanden halftijds, de vermoeidheid is er nog wel maar de misselijkheid trekt langzaam maar zeker weg.... zo lang ik maar niet teveel chocolade paaseieren en ham kaas croissants van de Panos eet. En als ik héél goed voel, dan voel ik Mini Bloem zo nu en dan eens dag zeggen met haar handjes of kriebelen met zijn teentjes. Hihi, neen, het geslacht kennen we nog niet. Toch nog niet voor de volle 100%.

En wat ook veel deugd doet. Ik moet niet meer wringen om mijn broeken dicht te krijgen of in een lompe joggingbroek naar mijn werk gaan. Dankzij de liefdadigheid van mijn schoonzus de Queen die terug helemaal fit, slank en ontzwangerd is van zoon Ruben, kan ik terug comfortabele kleren dragen. 2 grote zakken met positiekleren mag ik van haar gebruiken! Om elke dag af te wisselen zonder mezelf beu te worden. Merci Queen!