Altijd wat te beleven in Park Spoor Noord

Je zag haar al van ver aankomen, de vrouw in het wit. Haar blonde coupe netjes gecoiffeerd, mooi gebruind velletje, gepedicuurde voetjes voorzien van gelacqueerde witte birckenstocks (dé ecologische en podologisch verantwoorde mode-musthave van tegenwoordig, ahum). Je had er zo een chihuahua of een maltezer kunnen bijdenken, maar neen. Mevrouw in het wit sleepte een andere veredelde rat achter zich aan, rarara...: een fret! Netjes roofdiergewijs aan het lijntje dan nog wel. Braaf beestje. Oh ja en ze had ook een man bij, die liep zo onopvallend mogelijk achter haar aan. Als een aanhangsel dat ook even moest uitgelaten worden. En iedereen keek haar na, maar dat was waarschijnlijk de bedoeling.

Zo'n gek tafereel dat we net niet in onze broek piesten van het lachen. M. en ik.

Zee-weekend

Weekendje Breskens met S. en I. is achter de rug. Voor de derde keer op rij hadden we pech met het weer. Koude regen in je gezicht, storm die recht door je winterjas naar binnen waait, en een paraplu's die niet willen baten, enkel gaan vliegen. Bijgevolg waren lange strandwandelingen niet aan ons besteed. Grote Bloem dacht daar ook zo over want blijkbaar heeft ze ergens tussen haar zee-vakantie in augustus en nu, een angst voor de zee ontwikkeld. Want al bij de eerste aanblik van de woelige briesende golven riep ze: Neeeeeee, ik wil niet naar de zee! Want dan word ik helemaal nat!! Maar niet alleen zij, ook wij mochten ons niet nader het water begeven of we werden genadeloos teruggefloten door onze krijsende paniekerige dochter: NÉÉÉÉÉÉÉÉ S.!!, KOM TERUG, NIET NAAR DE ZEEEEEEE GAAN!! Schelpjes zoeken met haar vriendje S. ging nog net...voor eventjes dan.

Na zo'n barre wandeling zou een lekker croque monsieurtje ons wel smaken, dachten we. Ware het niet dat Mijn Liefde bij het inpakken van het croque monsieur-apparaat, (natuurlijk) niet aan de bijbehorende croque monsieur plaatjes had gedacht. Ach ja, dan maar croque monsieur op grootmoeders wijze, met lekker veel boter in de pan, lekker veel kaas en lekker veel hesp. Het weekendje was toch al niet erg calorie -en cholesterolarm ingezet met een uitgebreide gourmetschotel met sausjes en brood en ongeveer 3 flessen rosé voor 2,5 personen. Dus wat kon het ons verder nog schelen.

Vandaag kwam de zon zo nu en dan even piepen, maar uitgerekend vandaag is Kleine Bloem, geveld door de verdovende zeelucht, er in geslaagd om te slapen van 9.30u tot 13u! Toch wel even het vermelden waard, me dunkt. In tussentijd hadden ik of Liefde een leuke tijd kunnen doorbrengen in het zwembad met Grote Bloem, ware het niet dat ik bij het breken van het wereldrecord snelinpakken de badkostuums vergeten was. We hebben elkander dus niks te verwijten ;-) By the way, ik had wél gedacht aan mijn scheermesje in het geval we zouden gaan zwemmen.

Na de laat uitgevallen lunch had ons huisje nog even een kuisbeurt op z'n frans nodig, die verbazingwekkend snel verliep met 4 personen, doch èrrug vervelend was voor onze Kleine Bloem die bijna onophoudelijk gejengeld heeft. Zij zat waarschijnlijk te wachten op een fijne beloning na zo'n flinke slaapbeurt, en moest het doen met de teleurstelling dat het weekendje er reeds op zat. Gedaan met koeken en malse sandwiches en chipkes eten.

Veel te kort.

Relaxen in de Colruyt

Weekendje met vrienden voor de boeg. Naar Breskens dit keer en opnieuw in zo'n Roompotresort. Burgelijker en meer doorsnee kan het niet zijn, maar ach, je bent eens weg. En het is wel handig want je hebt alles bij de hand. Deze keer moest ik de boodschappen doen. De lijst was reeds tot in detail samengesteld dus ik dacht, ik maak het me makkelijk en maak gebruik van de Collect & Go dienst van de Colruyt. Hoewel ik hier voorheen al enkele keren succes mee geboekt heb, wilde het deze keer maar niet lukken. De site (die gewoonweg uitblinkt in gebruiksonvriendelijkheid) wilde niet inladen, daarna lukte het amper om in te loggen, daarna vond ik niet de gewenste produkten terug, laat staan de gewenste hoeveelheden, daarna gaf ik het op en ging ik vandaag na het werk dan maar geheel ouderwets en hoogstpersoonlijk boodschappen doen. Wat zalig was! Ik ben nog nooit in een Colruyt geweest die zo leeg was! (Van volk bedoel ik, hè). Bovendien ben ik geen enkele keer aan de kant moeten springen voor een voorbijracende palletenkar. Ook werd ik niet gestoord door vervelende gestresseerde mensen die mij bezeren in al hun onkunde om met Colruytkarren te rijden. En ook de beenhouwer leek te popelen om iets te doen te hebben want hij was heel gezellig en vriendelijk toen ik vroeg of hij nog een gourmetschotel voor me wilde maken. En zelfs de rekening viel mee. Eenmaal thuisgekomen heb ik alles wonderwel in mijn ijskast kunnen proppen (er was zelfs nog plaats over) en heb ik Grote Bloem (die zo goed had meegeholpen met het uitladen) en mezelf na al die positieve energie getrakteerd op een heerlijk stuk Côte d'Or met hazelnoten (- 1 Euro voor 3 pakken)
Dus, als je het mij vraagt, dat weekendje kan alvast niet meer stuk!