Grote Bloem is 'dól op lasagna', zoals ze dat zelf zo enthousiast verwoordt. Dus gisteren nog maar eens mijn best gedaan om een lekkere zware lasagna bolognese met veel béchamel en kaas op tafel te toveren. Nu, haar voorliefde voor dit Italiaanse gerecht heeft ze van geen vreemden. Ik herinner mij dat ik als kind al wedijverde met mijn vader voor het laatste schepje in de schotel. Ik schrokte dan mijn eerste portie naar binnen alsof mijn leven ervan afhing, zodat mijn bord eerder leeg was dan dat van hem en ik dus (vóór hem) in aanmerking kwam voor de laatste portie. En als alles op was maakte ik er een erezaak van de schotel zo minutieus proper leeg te schrapen dat er geen voorspoelbeurt meer nodig was voor ze in de afwasmachine ging.
Dus ik herkende me volkomen in mijn Grote Bloem toen we daarnet onze portie lasagna van gisteren zaten op te smikkelen en ze zei: "zeg mama, niet àlles alleen opeten hè, laat ook nog wat voor mij over!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten