donderdag 16 juli 2015

Loodzwaar




De voettocht zit erop, de doden geteld.
De soldaat is op, zijn moed doorzeefd.

Niet opgeven. Hij is geen deserteur.
Dan liever hier sterven.
In deze rivier.

Hij gaat zitten en trekt ze uit.
De zwaarte, en sporen van bloed.
Wat een contrast met dit heldergroen, denkt hij.

Zijn laatste gedachte.

Blootsvoets stapt hij het water in,
laat de stroom haar werk doen.
Laat zijn schoenen een zacht nest worden.

1 opmerking:

  1. Wat een mooi gedicht! Ook erg diepgaand, ik heb het na al meerdere malen gelezen en hij blijft mooi. Vooral de afbeelding erbij vind ik erg toepassend.

    BeantwoordenVerwijderen