Ik hou al 2 weken mijn hart vast maar het blijkt dus toch waar te zijn. Onze kleine bloem slaapt eindelijk echt het klokje rond! Ik had niet gedacht dat ik ook nog eens 8 uur achter elkaar ononderbroken zou kunnen ronken. Ik had me inmiddels al zo wat neergelegd bij het feit dat we de komende 18 jaar met onze ogen op half vier verder door het leven zouden moeten gaan. Maar als bij wonder heeft kleine bloem op haar 9de vermaandag toegegeven aan...
Het Zandmannetje.
De bloempjes gingen slapen
Zij waren geurens moe
Zij knikten met hun kopjes
Mij een welterusten toe
Zacht ritselt gindse lindeboom
En lispt als in de droom
Goeden nacht, goeden nacht
Mijn kindje goeden nacht
De vogels zongen vrolijk
Door 't zonnetje gekust
Nu vouwen zijn hun vleugels
Begeven zich ter rust
Alleen het krekeltje in het veld
Zijn zoet geheim verteld,
Goeden nacht, goeden nacht
Mijn kindje goeden nacht
De zandman is gekomen
Gluurt door de schemering
Of ergens soms een kindje
Nog niet ter ruste ging!
En ziet hij zulk een stoute klant
Hij strooit in d'oogjes zand
Goeden nacht, goeden nacht
Mijn kindje goeden nacht!
Ga, Zandman, uit de kamer
Reeds slaapt mijn kleine bloem,
Zij sloot de held're kijkers
Zoo vast als zij maar kan,
En roept mij morgen wel te moe
Een hart'lijk welkom toe
Goeden nacht, goeden nacht!
Mijn kindje, goeden nacht!
Goeden nacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten