Zaterdag:
Kinderen naar bomma en bompa brengen zodat wij in alle rust nog wat konden verder gyproccen, plamuren, schuren en schilderen.
Zondag:
Idem.
Wat is er werkelijk van in huis gekomen?
Zaterdagmiddag:
Wegens een razenddrukke werkweek en de éne onderbroken nacht na de andere was ik op, leeg, uitgeput, krachteloos. Dus had ik me voorgenomen dat ik evengoed bij mijn ouders moe kon wezen. Kinderen in de auto en hup, naar het mooie Limburg dan maar. Alwaar opa en oma zich nog eens ten volle op hun kleinbloemen konden storten. Wat mij dan weer de kans gaf om eens min of meer wat te luieren en 's avonds mijn voetjes onder tafel te schuiven en me een tikkel(tje) schuldig te voelen want...intussen in het verre Antwerpen hield Mijn Liefde ons voornemen ietwat in stand door dan maar helemaal alleen te klussen.
Zaterdagnacht:
Ik word midden in de nacht wakker en wat hoort mijn slaperig oor? Neen, geen kind in tut-of hongersnood. Het is Mijn Liefde die in de badkamer zijn binnenste naar buiten werkt. Ziek dus. Als ik vraag wat er scheelt zegt hij dat hij teveel gegeten heeft. Wat kan kloppen want hij heeft die avond, terwijl ik met mijn voetjes onder mijn ouders' tafel zat, Miracoli gegeten. Vergezeld met balletjes in tomatensaus. Je weet wel, die balletjes die tussen de charcuterieslaatjes staan bij de beenhouwer. Tja, als de kat van huis is... Een gerecht dat mij niet echt kan bekoren, maar waar Mijn Liefde haast een moord voor zou plegen. Met alle gevolgen van dien dus.
Zondag:
Mijn Liefde heeft 2/3 van de dag in bed doorgebracht. Het enige dat hij zo wat gezegd of gekreund heeft is: "hebben wij nog Dafalgan?". Ook daarin moest ik hem jammergenoeg teleurstellen.
Ik, nog steeds moe, leeg, uitgeblust, heb mezelf bijeengeraapt en met Grote Bloem wel 5 spelletjes gespeeld, Kleine en Grote Bloem in bad gedaan, een hele menu gekookt voor 'savonds (pompoensoep, kalfsfricassee met aardappelen en brocolli) en om enigsins wat energie op te doen ben ik met beide Bloemen ook nog eens in het bos gaan wandelen op Linkeroever. Dit in de veronderstelling: bomen geven zuurstof en zuurstof geeft energie. Het resultaat was nihil, moet ik zeggen, maar Grote Bloem vond het in ieder geval zaaaalig om door het dikke bladerpak te lopen en heeft een hele verzameling herfstbladeren en stokken verzameld voor haar zieke papa. Hoe een kind kan troosten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten