Mijn Liefde bleef zitten met een houten kop, ik met zere 'gebladerde' voeten en een zwaar slaaptekort, en het echtpaar hopelijk met een ongelooflijk goed na-gevoel. Een mooie dag was het. Vol van emotie, blije gezichten, humor, veel aangename gesprekken maar ook leuke losse babbels met bekenden en minder bekenden, een dag in het teken van de liefde, de romantiek, intimiteit, zorgzaamheid, vriendelijkheid en warmte die er tussen mensen kan zijn. Oprechte ontroering ook... Ik voelde me bij momenten als een kip op de Noordpool i.p.v. in het St-Jansberg klooster En een fijn feest natuurlijk, met lekker eten en ongedwongen danspasjes (ondanks de niet altijd even 'juiste' muziek ;-) Goed gelachen ook met de onnozele vrienden van mijn breurke en 'vader abt' die sommigen onder ons toch goed liggen had en mij een zwaar Katholiek moederlijk schuldgevoel heeft toegezongen om dat ik mijn Bloemen had achtergelaten. Altijd opnieuw werd mijn blik weer bewonderend naar de schoonheid van mijn echte 'schoonzus' toegezogen, een schoonheid die absoluut, zonder enige twijfel, zo'n prachtige trouwjurk verdiende. De 4 uurtjes slaap heb ik er welwillend bijgenomen, evenals de kriebels, de hoop, de verwachting dat wij misschien, toch, ooit, wie weet ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten