Stand van zaken afkickproces

Vandaag dag 4.

Ok. Het gaat. En ik heb geen last van die bevingen of flauwtes waar Sonja het over heeft in haar boek. En die had ik wel toen ik nog suiker at.
Maar het is toch een heel karwei. Ik probeer altijd maar anderen te overtuigen van het feit dat het toch zo gezond is wat ik doe (ja inderdaad, mijn collega's lopen tegenwoordig snel weg als ze me zien), in de hoop dat ik daarmee ook mezelf overtuig, want ik voel voor de rest nog niks. Ik ben nog even moe als ik opsta en als ik ga slapen en tussenin ook eigenlijk. En ik heb nog steeds geen ongelooflijke drive om honderdduizend dingen tegelijk aan te pakken. Laat staan één ding. Bijvoorbeeld: de kinderen naar bed brengen voelt nog steeds alsof ik de Mount Everest moet beklimmen.

Maar soit. Ik geef nog niet op. Ik moet het toch minstens twee weken de kans geven, vind ik.

Dus, waar heb ik tot nu toe aan kunnen weerstaan?

-vers gebakken wit brood met een groot stuk chocoladeletter van de kinderen

-koekjes tijdens werkvergaderingen

-cola light tijdens de lunch, als vieruurtje en als avondlijke dorstlesser

-mignottekes, zowel melk als puur, als tussendoortje

-puddinkjes als dessert

-fruityoghurtjes als dessert

-chocomoussekes als dessert

-koekjes of cake of wafels als dessert

-wijn bij het eten en als dessert

-schuimwijn op de afscheidsdronk van een collega (en believe me, dàt was pas moeilijk! Iedereen dacht trouwens dat ik weer zwanger was waarop ik dan maar antwoordde: "ik wou dat het waar was, het is veel erger")