Het ritueel van naar de cinema gaan zit er trouwens al goed in bij mijn Grote en Kleine Bloem. Zo wisten ze me, meteen nadat we onze kaartjes hadden gekocht, enthousiast te vertellen dat er dààr popcorn te verkrijgen was. En ijsjes ook, maar daar was het te koud voor, vonden ze. Voor popcorn niet want dat is lekker warm in de winter. En dat vond ik ook.
Ze wilden zelfs hun schoenen uitschoppen nadat we ons plaatsje zorgvuldig hadden uitgekozen (pal in het midden van de middelste rij) en ons hadden ontdaan van onze vele jassen, sjaals en mutsen. Zo op hun gemak waren ze.
De twee oudste Bloemen vonden het vooral grappig, zo getuigden hun spontane pretkreetjes na de dolle fratsen van de kikkers en hun vrienden. En soms ook wel een beetje eng. Zo eng dat Kleine Bloem, hoe raadt u het, plots alwéér pipi moest doen. Net geen natte broek maar wel het moment suprême van de film gemist natuurlijk. Maar droog ben ik dus uiteindelijk toch niet gebleven.
