Joggin'

Twee jaar heb ik er over gedaan om de draad terug op te pikken. En waarom? Oh ja, ik weet het weer. Een aanslepende achillespeesontsteking, een lichte burnoutachtige toestand, een uitputtende zwangerschap en een bevalling. En te lui en geen geld om goed schoeisel te kopen. Dat laatste, daar heb ik me overheen gezet. Ach, ik eet wel een boke minder deze maand. Want aan die lijn moeten we tenslotte ook iets gaan doen. Mijn pezen voelen terug ok, een burnout zou belachelijk zijn want ik heb 5 maanden niet meer gewerkt, zwanger ben ik niet meer en de bevalling ligt ook al een tijdje in het verleden. Dus. Geen excuses meer. En het helpt als je elkaar wat kan oppeppen. Een half jaar geleden hebben we elkaar plechtig beloofd om begin 2010 te beginnen, mijn vriendin K. en ik. Et voilà. En nee, we hebben geen doel. Neen, we gaan niet meedoen aan de Antwerp 10 miles, en al zéker niet aan de marathon van New York. We zijn al blij dat we vooruit komen en kunnen bijpraten tijdens het lopen. Want dat was de bedoeling volgens de loopschoenenverkoper. Alleen dan weet je dat je een goed tempo hebt. Je moet nog een normaal gesprek kunnen voeren. Dus vandaag was het zo ver. Met onze spiksplinternieuwe spierwitte razend lelijke maar super comfi want volledig aan ons voettype aangepaste loopschoenen liepen we vandaag al hijgend en puffend én pratend door Park Noord. Wordt vervolgd...