Kermisplezier

De kermis. Buiten het marginale sfeertje, heeft het toch altijd iets zieligs vind ik. Zeker als het regent of ijskoud is zoals gisteren en er amper 2 kindertjes en een paardenkop te bespeuren zijn om in de molekes te zitten. Dan zou ik bijna uit liefdadigheid voor het kermisvolk mijn Bloemen nog op een extra rondje trakteren. En als het daar dan bij zou blijven, ach waarom niet.

Maar ze willen ook altijd eendjes vissen en dat natuurlijk met als doel het meest prullerige prulleke van alle prullaria uit te kiezen. En gek toch dat ze er élke keer in slagen om het prulleke uit de bóvenste rij aan te wijzen terwijl de kermisvrouw zéker vier keer de rij aanwijst van prullen waar ze wél uit mogen kiezen. Want ik betaal natuurlijk altijd maar die luttele € 5 waar ze dan maar liefst 11 eendjes voor mogen vissen, maar dus enkel het goedkoopste prulletje voor krijgen.

En als je daar even over nadenkt is dat eigenlijk te gek voor woorden. Want dat is werken hè, die eenden die met een hels tempo voorbijrazen één voor één proberen te vangen met een stok. Grote Bloem heeft het al aardig te pakken en zet een behoorlijke tijd neer van om en bij de 5 minuten, naar beneden afgerond. Kleine Bloem doet er dubbel zo lang over. En dan heb ik de stok bij de laatste 4 eenden nog uit haar handen gerukt omdat het niet genoeg opschoot naar mijn zin en ik met zieke Babybloem naar huis wilde..

Enfin, eenmaal de schatten gekozen, togen we terug naar huis, alwaar de ruzie uitbrak omdat Grote Bloem jaloers werd op het cadeau van Kleine Bloem, namelijk een flutpop met een flutschommelpaard. Niet lang erna sneuvelde het flutschommelpaard en verloor de flutpop haar fluthoofd in het gevecht. Probleem opgelost.