woensdag 3 maart 2010

Poging 654

Wist u al dat ik alweer aan het Weight Watchen geslagen ben? Nu ja, alweer. De vorige poging is gestrand op hopeloze miscalculatie en ook wel door teveel puntengefoetel, als ik eerlijk ben. Hier en daar een punt niet, of minder tellen, want ach, het was toch maar een heel klein petieterig miezerig stukje chocolade. En dat handvolletje chips zal ook wel niet echt het verschil maken dus waarom meetellen...Allez, je kent het wel... Ja, natuurlijk is dat je reinste zelfbedrog, ik weet het.

Maar ik heb me nu dan ook voorgenomen om strikter te zijn. En met het nieuwe puntensysteem mag je toch meer punten op een dag, dus dat is ook al mooi meegenomen. En ik sport nu. Niet dat ik elke week een marathon loop, maar het zorgt toch ook weer voor wat extra marge. Zeker als ik zo nu en dan ook nog eens een bakfiets vooruittrap met 2 stevige Bloemen met een totaal gewicht van 34 kg erin, terwijl er nog een derde van bijna 7 kg aan mij hangt.

Nu ben ik nog maar een kleine week bezig en het gaat goed. Praktisch gezien toch. Ik ben al 1.5 kg afgevallen en ik heb niet al te veel honger. Zo nu en dan word ik nog wel eens geplaagd door een scherpe opstoot van verlangen naar een lekkere frangipanekoek of kokosmakron, maar in principe mag ik alles eten. Wil ik een dik pak frieten met 2 curryworsten special? Ok, maar dan mag ik wel de rest van de dag niks meer. Gezond houden dus. Makkie.

Alleeeen, ik ben het al zó beu!! Het lijkt wel of ik al 10 jaar bezig ben met die verrekte puntjes. En ik voel me ook al echt geweldig dun! Zeker als ik aan het fietsen of lopen ben. Of op het moment dat ik dat lekker pak chips dat Mijn Liefde aan mijn zijde verorbert even aan mij voorbij laat gaan.  Kílo's afgevallen, een veertje, een slanke cipres, zo voel ik mij. Echt, ik zou zo willen stoppen feitelijk. En ik heb ook heel veel energie en zin om te lopen en zo. Bijna evenveel zin als in een grote zak schepsnoep.

Alleen jammer dat de weegschaal 's morgens nog altijd griezelig eerlijk is. En de spiegel nog griezeliger, net als die strakke jeans die ik al meer dan 5 jaar zorgvuldig bewaar onder aan mijn stapeltje en die ik nog steeds maar net tot op kniehoogte kan optrekken. Daar kan ik niet mee sjoemelen zeker?

4 opmerkingen:

  1. Ach Denise,
    de moed erin houden! Ik ben ook aan het Weight Watchen geslagen, maar ik vergeet gemakkelijkheidshalve te schrijven wat ik eet...! Chocolaatje bij de koffie, pfff! Glaasje wijn voor de tv, ach dat weet toch niemand!!
    We zullen onszelf maar moeten nemen zoals we zijn, inclusief dat uitgezakte buikje na 2 kids (bij mij dan...) Groetjes van een oude schoolvriendin, Fiona

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ja onze mummytummy hè, daar zullen we wel nooit helemaal van afraken, een schoon souvenirtje. Maar ach, eigen schuld dikke bult want tijdens de zwangerschap heb ik me ook niet bepaald ingehouden ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gisteren naar een lingeriewinkel geweest met Marielle en ook daar werd ik bikkelhard op de zwangerschapskwabbetjes geduid (door de spiegel welteverstaan). Pijnlijk, maar it's all worth it als je naar die 3 bloemen (of stoere prins) kijkt ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. 'Schepsnoep': zalig woord! Klinkt echt even vettig als het is ;)

    BeantwoordenVerwijderen