dinsdag 24 juli 2007

Dappere zus

Ik had laatst teenslipperachtige schoenen gekocht in de solden. Bij Torfs. Een schoenwinkel waar de schoenen niet zo goedkoop zijn als bij pakweg de vroegere Shoepost. Ze hebben me dan ook nog meer dan 50 € gekost. Maar na 3 weken waren ze al kapot. Niet dat ik er overmatig hard mee gedanst of gesprongen heb. Ik heb ze wel bijna elke dag aan gehad, dat wel.

Mijn moeder, die zeeeeer assertief is als het aankomt in het reclameren over artikelen waar ze niet tevreden over is, raadde me dan ook ten stelligste aan om ermee terug te gaan. Als ze niet zouden bougeren moest ik de baas erbij vragen en desnoods dreigen om hun 'slechte service' te publiceren op het www.

Maar op één of andere manier kan ik het niet. Ik weet niet waar het aan ligt. Verlegenheid? Angst om bot te vangen en teleurgesteld te moeten afdruipen? Ik durf het gewoonweg niet om die winkel binnen te gaan met schoenen die ik al 3 weken draag, zonder doos, zonder kassaticket en dan te vragen... Erg eigenlijk, want de wereld is aan de durvers. Mijn zus bijvoorbeeld. Terwijl ik sta te ijsberen en te twijfelen voor de winkel grijpt ze ineens de schoenen uit mijn handen vergezeld van een kordate: "Kom hier, dan zal ik ze gaan teugbrengen!!" Ze stapt de winkel binnen en ik blijf even verdwaasd achter. Het duurt lang. "Dat is een goed teken", denk ik. 10 minuten later stapt ze terug buiten met de blijde boodschap dat ik een nieuw paar schoenen krijg begot!! Torfs was meteen bereid om ze terug te nemen en een nieuw of ander paar ervoor in de plaats te geven! Dank u zus! Dank u Torfs! Dat verdient gratis reclame, vind ik.

Van mijn zus heb ik geen foto, anders zou ik ook voor haar reclame maken!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten