Gisteren op bezoek geweest bij vriendin J, waar het fijn vertoeven was in haar mooie grote groene tuin. Grote bloem heeft zich minder goed vermaakt dan verwacht. Wat wil je, twee bijna-3 jarigen bij elkaar zetten (die van mij en die van J.), is, ik zal niet zeggen "om problemen vragen", maar je kan toch niet verwachten ze zich úúúren kostelijk amuseren met elkaar. Daarom moest er soms even de om-de-beurt-truc (werkt razend goed bij speelgoedboormachines op batterijen) worden toegepast, en soms ook de haal-ze-uit-elkaar-truc. Tot mijn grote bloem er opeens genoeg van had en dan maar besloot om zich veilig en wel terug te trekken in onze C-Max. Voor onweer en voor stoeren gasten van 3, die gevaarlijke draken willen nadoen, ben je nergens veiliger dan in de auto, moet ze gedacht hebben.
Gisteren ook is ons klein bloempje ziek geworden. Terwijl ik gezellig aan het keuvelen was met J. of druk bezig om de om-de-beurt-truc met het boormachien uit te halen, ik weet het niet meer, hing ik ineens helemaal vol met een vreemd, naar vis geurend, rood-oranje goedje. Het bleek onze kleine bloem haar vispannetje te zijn, dat ze 3 uur daarvoor met smaak naar binnen had gesmikkeld. Wat een geluk toch dat ik nog niet zo veel ben afgevallen als J. en J's vroegere kleren (die haar nu méters te groot zijn want J. is een slanke den geworden) mij bleken te passen. Stel u voor, anders had ik in mijn ondergoed naar huis moeten rijden. Ik heb haar voorgesteld de kleren terug te geven als ze weer zo dik is als ik, haha.
Later op de avond volgde er bij kleine bloem nog vanalles waarvan ik u de geuren, kleuren en consistenties zal besparen. Morgen naar de dokter ermee.
En last but not least:
Vandaag is onze grote bloem op vakantie vertrokken! Voor een week. Naar opa en oma. Naar het mooie maar verre Limburg. Vorige week al zijn we begonnen om aan heimweepreventie te doen. Opa beloofde om haar mee te nemen met de fiets naar de speeltuin. En ook om een tent op te slaan in de tuin. Het woord 'tent' wakkerde alvast enig enthousiasme bij haar aan. Met als gevolg dat ik afgelopen week zowat elke dag een tent heb moeten improvseren in de living met een paraplu en een deken.
Het zal nu leeg zijn in huis, zonder paraplu-deken-tenten in de living, rondslingerende blokjes en papiersnippers overal. Mijn Liefde opperde daarnet al dat we morgen dan maar alleen naar Assepoester moeten kijken. Ik voel me een beetje als één deel van een koppel dat thuisblijft terwijl het andere jolig en blij op vakantie vertrekt en zich waarschijnlijk geen moment zal vervelen, laat staan aan me denken. Hoe dan ook, ik ben benieuwd hoe het haar zal vergaan en hoop dat Limburg deze week toch nog getrakteerd wordt op enkele dagen zon, zodat opa zijn beloften braafjes kan nakomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten