zondag 1 juli 2007

WAUW




Ondanks modder, regen, platgetrapte frieten, doorweekte voeten en gigantisch veel rugpijn aan het einde van de dag, was het de moeite. Zeer de moeite. Ik ben zelfs een tikkeltje verliefd geworden. Niet op Eddie Vedder want ik val niet op oude mannen, hoe sympathiek ze ook mogen zijn, maar op Kele Okereke, zanger van Bloc Party. Wow, wat een overweldigend zonnige lach heeft die man. En niet alleen de man mag er wezen, ook zijn muziek staat er. Zijn stem is breekbaar, krachtig en verrassend helder. Hij zingt zijn teksten alsof zijn leven ervan afhangt, bezit het talent om zijn intiemste gevoelens te delen met 50.000 mensen. Het grijpt je naar de keel en beroert je tot in je kleine vinger- en teentopjes. Kele slaagde er niet alleen in om letterlijk de zon tevoorschijn te laten komen op de Werchterweide, hij heeft ook ieders hart vervuld met een warme gloed. Vergeef mij dat ik in de naam van iedereen spreek. Maar ik kan niet geloven dat er tijdens dit concert één levende ziel niet geraakt werd door zijn muziek, muziek die zoveel meer was dan muziek...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten