11 juli, Feest van de Vlaamse Gemeenschap. Hoewel ik niks met Vlaanderen heb, ben ik toch blij dat ik een verlofdag van de Gemeenschap krijg. In plaats van feest te gaan vieren ben ik samen met mijn Liefde de stad ingetrokken op jacht naar feestkledij voor 'den trouw' van mijn broerke. Nu moet u weten dat mijn Liefde een aversie heeft van kostuums en al evenzeer van dassen of al wat daarop lijkt. Maar ja, wat moet een man aantrekken op een trouwfeest waar iedere weldenkende en welgeklede man een kostuum zal dragen?
Nadat mijn Liefde zich in winkel 1 al enkele keren verkrampt in een kostuum gehesen had en dan elke keer een gezicht trok alsof hij tegen zijn goesting een volledig bord witloof moest eten, zonk ook mij de moed al haast in de schoenen.
Doemscenario 1: we vinden niks naar zijn goesting en kopen dan maar iets tegen zijn goesting, waardoor hij ook tegen zijn goesting naar de trouw zal gaan en ik de hele avond op zijn 'witloofgezicht' moet kijken.
Doemscenario 2: we lopen de hele dag rond, hij past wel 63 kostuums maar we keren onverrichter zaken terug huiswaarts, waardoor we het hele scenario nog eens zullen moeten herhalen.
Maar... wonder boven wonder... in winkel 3 komt hij los en past aldaar enkele 'hoopgevende' pakken die wel bij hem passen. Ik doe hard mijn best om de missie te doen slagen. Dus ik loop duchtig heen en weer door de winkel op zoek naar juiste maten en bijpassende hemden, haal de Trinny en Suzanna in mijzelf naar boven, en geef mijn beste stijladvies. En ja hoor , ... dan past hij een pak dat hem als gegoten zit en staat. En door het pittige hemdje dat ik heb uitgezocht, komt hij zelfs tot de conclusie dat een das eigenlijk, gelúkkig, niet nodig is. Dat hij er zo wel mee wegkomt. Omdat hij artistiek is, dixit mijn broerke ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten