...Dissectie van dieren tijdens de vroegere biologieles. Collega Kr'tje kan blijkbaar niet tegen dode vissen. Ze kon het maar niet over haar hart krijgen het beest te onderzoeken. Maar wat ze wél kon was tijdens de bewuste les flauwvallen op een kruk en toch niet achteroverslaan. Over talenten gesproken! En collega U. vermeldde daarna fier dat men in Duitsland dan toch tenminste diervriendelijke biologielessen gaf. (Na Hitler durven ze natuurlijk niks meer, die Duitsers). Dit bracht ons (ik weet niet meer via welke omweg) naar het volgende onderwerp...
...Penisnijd en meisjes die wel eens een jongen willen zijn en andersom. Ook De Wondere Wereld van de Piemel kwam even aan bod. Dit laatste is tevens de naam van het boek dat collega W. ooit nog zal schrijven in zijn leven....
...Ook de geheimen van de clitoris werden dan maar ineens ontsluierd, wederom door collega U. Waarbij onze mannelijke collega K. even aanvulde dat vrouwen ook niet steeds de beste boodschappers van hun eigen clitoris zijn. Hierdoor weten mannen (inclusief hijzelf dus) ook niet altijd wat de clitoris wil...
...Collega Kr'tje vertrouwde ons bovendien het verhaal toe van een arme jongen die met zijn klokkenspelletje op een kegel was gevallen, een rechtstaande kegel wel te verstaan. Sindsdien heeft Kr'tje de neurotische eigenschap om alle rechtstaande voorwerpen neer te leggen. Tja...
...Nog even doorgespeculeerd over het lot van dat arme jongetje. We denken dat hem zeker nog een mooie carièrre te wachten staat bij de Wiener Sängerknaben...
...zo en nu terug aan het werk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten