Over knippen gesproken. Blijkbaar heeft grote bloem een handicap ontwikkeld. Sinds 19.00u deze avond kon ze ineens niet meer in papier knippen.

Ikke: Voilà, nu gaat mama eens naar het nieuws kijken
Grote Bloem: Gaan we knippen mama??? (met een oude Humo en een kinderschaar in de aanslag).
Ikke: Neen, schatteke, ik ga nu naar de televisie kijken, niet knippen. Maar knip jij maar hoor.
Grote Bloem: Ik kán da nie mama, knippen. Mama, jij moet meeeeedoen.
Ikke: Neen, mama kan nu niet meedoen, mama gaat naar het nieuws kijken.
Grote Bloem: Neeeeee, mama, ik KAN da nie knippen, ik KAN DA NIE!
Ikke: Jawel jij kan dat toch wel, je hebt al zoveel mooie dingen geknipt voor mama. Knip nu maar eens een mooie bloem of zo.
Grote Bloem, die stilaan begint te lijken op een kapotte grammofoonplaat: Neee, mama, jij moet meedoen, ik kan niet alleen knippen hoor. IK KAN DA NIE!
Ikke, met geduld dat stilaan wegebt, want ik kan Yves Leterme niet meer volgen intussen: Ik wil nu echt dat je stopt met zeuren, want zo kan ik geen TV kijken.
Grote Bloem, die het intussen op een zenuwtergend jengelen heeft gezet: Mamaaaaaaaa, kom mee knippen, mamaaaaa, ik kan niet alleen, mamaaaaa, ik wil knippeeeeeeeen
...

Op zo'n momenten zou ik toch graag eens even over het gsm nummer van Wendy Bosmans willen beschikken.