zondag 11 november 2007

Zee-weekend


Weekendje Breskens met S. en I. is achter de rug. Voor de derde keer op rij hadden we pech met het weer. Koude regen in je gezicht, storm die recht door je winterjas naar binnen waait, en een paraplu's die niet willen baten, enkel gaan vliegen. Bijgevolg waren lange strandwandelingen niet aan ons besteed. Grote Bloem dacht daar ook zo over want blijkbaar heeft ze ergens tussen haar zee-vakantie in augustus en nu, een angst voor de zee ontwikkeld. Want al bij de eerste aanblik van de woelige briesende golven riep ze: Neeeeeee, ik wil niet naar de zee! Want dan word ik helemaal nat!! Maar niet alleen zij, ook wij mochten ons niet nader het water begeven of we werden genadeloos teruggefloten door onze krijsende paniekerige dochter: NÉÉÉÉÉÉÉÉ S.!!, KOM TERUG, NIET NAAR DE ZEEEEEEE GAAN!! Schelpjes zoeken met haar vriendje S. ging nog net...voor eventjes dan.
Na zo'n barre wandeling zou een lekker croque monsieurtje ons wel smaken, dachten we. Ware het niet dat Mijn Liefde bij het inpakken van het croque monsieur-apparaat, (natuurlijk) niet aan de bijbehorende croque monsieur plaatjes had gedacht. Ach ja, dan maar croque monsieur op grootmoeders wijze, met lekker veel boter in de pan, lekker veel kaas en lekker veel hesp. Het weekendje was toch al niet erg calorie -en cholesterolarm ingezet met een uitgebreide gourmetschotel met sausjes en brood en ongeveer 3 flessen rosé voor 2,5 personen. Dus wat kon het ons verder nog schelen.

Vandaag kwam de zon zo nu en dan even piepen, maar uitgerekend vandaag is Kleine Bloem, geveld door de verdovende zeelucht, er in geslaagd om te slapen van 9.30u tot 13u! Toch wel even het vermelden waard, me dunkt. In tussentijd hadden ik of Liefde een leuke tijd kunnen doorbrengen in het zwembad met Grote Bloem, ware het niet dat ik bij het breken van het wereldrecord snelinpakken de badkostuums vergeten was. We hebben elkander dus niks te verwijten ;-) By the way, ik had wél gedacht aan mijn scheermesje in het geval we zouden gaan zwemmen.
Na de laat uitgevallen lunch had ons huisje nog even een kuisbeurt op z'n frans nodig, die verbazingwekkend snel verliep met 4 personen, doch èrrug vervelend was voor onze Kleine Bloem die bijna onophoudelijk gejengeld heeft. Zij zat waarschijnlijk te wachten op een fijne beloning na zo'n flinke slaapbeurt, en moest het doen met de teleurstelling dat het weekendje er reeds op zat. Gedaan met koeken en malse sandwiches en chipkes eten.
Veel te kort.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten