maandag 7 mei 2007

Afkolven



Borstvoedingspauzes op het werk. Het ideale zou zijn dat je je baby gedurende 3 maanden mag meenemen naar den bureau en telkens een korte pauze mag uittrekken om het hongerige wezentje te spijzen. Maar spijtig genoeg is de realiteit anders en moet ik nu twee keer per dag naar de badkamer tanen (ik weet het, ik ben een gelukkige werknemer die naast haar bureau een badkamer heeft) met kolfmachine, flessen, handdoeken en foto van mijn spruit. Het leidt waarschijnlijk tot rare voorstellingen bij (mannelijke) collega's, maar kom. Daar zit ik dan een half uur, probeer te ontspannen en niet te denken aan de eerstvolgende afspraak waar ik nog zoveel voorberedingen voor moet treffen, of aan de collega's die in de vergadering op me wachten. En het nadeel van een badkamer naast je bureau is ook wel dat je je telefoon kan horen rinkelen. Bevorderlijk voor de innerlijke en borstelijke rust is dit geenszins. Teleurgesteld laat ik dan soms het reslutaat zien aan mijn naaste collega L. die me al meeredere keren heeft gezegd: "Zo weinig? Dat is niet normaal, ik had altijd veeeel meer". Een enkele keer lukt het dan weer wonderwel en denk ik van: "Ja we zijn vertrokken!", maar het is tot nu toe nog maar bij die enkele keer gebleven. Jammergenoeg.
O ja, het is ook genant om tegen je baas te moeten zeggen: Eeeeuuuuhm F., ik heb nu mijn pauze hè, allee ja ge weet wel voor wat hè?" Want zeg nu zelf, het blijft toch een raar woord hè, afkolven?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten