maandag 31 maart 2008

Goed idee!

Bij het procédé van was insteken viel vanmorgen mijn oog op mijn aan flarden gescheurde, half over de vloer uitgespreide, Ikea wasmand. Het was niet de eerste keer dat ze me opviel, maar al die andere keren dacht ik van : "Ach ja, en wat dan nog. Ik koop wel es een andere, ooit, als ik ooit eens 5 minuten..." Nu dacht ik van: Hé ik heb vandaag tijd! Tijd voor een nieuwe wasmand van Ikea! Tevens een leuk uitstapje met de kinderen! Fijn!

De voormiddag was al bijna gepasseerd en na een mislukte slaap-poging van Kleine Bloem trok ik met mijn wagen volgeladen met Bloemen en Bomma naar de Ikea. Natuurlijk valt Kleine Bloem in slaap richting Ikea. De rit nog wat gerokken door een binnenweg te kiezen en de parking 3 keer rond te rijden (wat op zich niet ongewoon is bij de Ikea). Eenmaal een plaatsje bemachtigd probeer ik Kleine Bloem zo stil en bewegingloos mogelijk van autostoel naar buggy te verhuizen, maar helaas, het mocht, gewoontegetrouw, niet baten.

In de Ikea was het druk maar niet over-de-koppen-lopen-druk. Maar toch druk. Zoals steeds. Jammergenoeg (voor Grote Bloem) duurt het altijd eeen poos voor je aan de speelgoedafdeling komt, en dat moesten we geweten hebben. "Mamaaaaaaa, ik wil speelgoed zien. "Mamaaaaa, ik wil naar het speelgoed". Mamaaaaaa, ik heb pijn aan mijn benen, ik kan niet meer stappen, ik wil naar het speelgoed!" "Mamaaaa, wanneer is het speelgoed? Is nu het speelgoed? Waar is het speelgoed? Ik wil speelgooehoed! ... Onderweg naar het speelgoed en tussen de zeurbuien door, slaag ik erin snel enkele bruikbare glazen schalen, soepkommetjes, een set kleurige kleerhangers, en een messenslijper mee te pikken, want dat heb ik, nu ik er toch ben, ook wel heel erg nodig. En dan bij het speelgoed, natuurlijk, ook iets kindvriendelijks in de kar gezwierd. Een spelletjesboekje en stempelstiften, deze keer. Nog even iets gedronken en getwijfeld over een kinderopstapje (volgens mij zinvol, volgens Bomma compleet zinloos), maar toch niet gekocht. Aangeschoven, betaald, een vieze wafel gegeten (voor dezelfde prijs als het kinderopstapje), en naar huis.

Daarnet wilde ik nog maar eens een waske insteken.
Uvoeltemalkomen zeker? De wasmand. Sh*t. Vergeten, dus. Tja, ze zal moeten wachten, tot ik nog eens hetzelfde lumineuze idee krijg. Die lepe Ikea-bedenkers toch.

1 opmerking: