Een receptie, daar moet ik zo meteen naar toe. Aan één kant vind ik recepties leuk, aan de andere kant zie ik er meestal wat tegenop. Want de gesprekken, met mensen die je nauwelijks kent, gaan meestal niet verder dan: 'Hey hallo, hoe is het met u?' 'Goed, goed, en met u?' 'Ook goed, en thuis ook alles ok, met de kinderen en zo?' 'Ja, hoor, alleen zo nu en dan eens ziek, ge kent dat wel.' 'Ja inderdaad, die kinderen moeten nogal wat doorstaan hè' 'En op het werk?' 'Ca va, gaat wel...'
En na een tijdje, als je uitgepraat bent, krijg je van die ongemakkelijk stiltes, pijnig je je hersenen om nog een aanknopingspunt te vinden en wil je eigenlijk weg om met die leuke collega die net is binnengekomen een praatje te maken, maar hoe moet je dat aanbrengen? 'Eeuhm, ja, ik ga eens even wat verder rondkijken, hè' of 'Ok, tot subiet misschien?' of 'Allez, ik ga eens kijken of er nog wat te bikken valt'...
Enfin, je zoekt je eigenlijk de hele avond te pletter naar manieren om de anderen subtiel af te schepen, zónder dat die dat in de mot hebben. Daar komt het in feite op neer.
Voordeel van recepties is wel dat er meestal schuimwijn is (allez, toch bij die waarop ik word uitgenodigd).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten